تحلیلی بر تصادفات عابرین پیاده استان زنجان و ارائه راهکارهای پیشگیرانه

عابرین پیاده در زمره آسیب پذیرترین کاربران ترافیک محسوب می گردند. امروزه تصادفات وسایل نقلیه در حال حرکت باعابرین پیاده و نتایج مرگبار آن یکی از مهمترین مشکلات و چالشهای ترافیک و حمل و نقل در سطح جهان و کشور ما است. آمارهایجهانی حکایت از این دارد که سهم عابرین پیاده از مجموع تلفات ناشی از تصادفات رانندگی در جهان بطور میانگین سالانه در حدود22 درصد است. این درحالی است که در مقایسه، متاسفانه سهم عابرین پیاده کشته شده در کشور ما 2 درصد از میانگین جهانیبالاتر است. از طرفی برابر آمارهای موجود در برخی از مناطق کشور دامنه این مشکل و انحراف سهم عابرین پیاده از میانگین کشوریبر اساس متغیرهایی چون جنسیت، سن، تحصیلات و فصول سال و ... گسترده تر و معنی دار است. یکی از این مناطق استان زنجاناست. لذا اهمیت موضوع، و ضرورت بررسی های همه جانبه و انجام مطالعات وتحقیقات به منظور دست یابی به عوامل موثر در بروزاین مشکل و یافتن راهکارهای عملی و اجرایی به منظور پیشگیری و کاهش این تلفات، احتناب ناپذیر می باشد. بر همین اساس این تحقیق صورت گرفته است. در این راستا تصادفات و تلفات عابرین پیاده، در سالهای 1385 تا 1389 به به وقوع پیوسته در استان زنجان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع و روش پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. یافته های تحقیق بیانگر این موضوع است که علیرغم اینکه میانگین تصادفات عابرهای پیاده در استان زنجان نسبت به میانگین کشوریپایینتر است ولی عابرین پیاده این استان از نظر جنسیت، زنان -از نظر تحصیلات، افراد بیسواد- از نظر سن، افراد دارای 10 سال و کمتر از آن و افراد بالای 50 سال -و از نظر فصول نیز، در فصل بهار در مقایسه با موارد مشابه میانگین کشوری بیشتر در معرض خطر کشته شدن قرار دارند.

کلیدواژه ها:

تصادفات عابر پیاده ، جنسیت ، سن ، تحصیلات ، فصول