آموزش زبان مادری و بحران هویت قومی نوجوانان و جوانان

در تحقیق آموزش زبان مادری و بحران هویت قومی نوجوانان و جوانان به این مهم توجه شده است که ملت ایران، ترکیبی از اقوام، زبان ها و گویش های مختلف است که بعضاً زبان مادری آنها غیرفارسی است. در این صورت، همانند بسیاری از کشورها، کشو ما نیز با مسئله چند زبانگی مواجه است. چند زبانگی از زوایای مختلف آموزشی، فرهنگی و اجتماعی قابل تأمل و بررسی است که هریک مباحث وسیعی را به خود اختصاص می دهد. بدون پرده پوشی باید بگویم زبان مادری در ایران بیش از همه مورد توجه جریانات قوم گرا قرار گرفته و دستاویزی برای هجمه به وحدت ملی و تمامیت ارضی شده است. در این تحقیق سعی بر آن است که از بعد اجتماعی موضوع زبان مادری و بومی و رابطه آن با بحران هویت و هویت قومی و ملی بررسی شود و به این پرسش ها پاسخ دهیم که با رسمیت دادن به آموزش زبان مادری، بحران هویت و هویت قومی، انسجام اجتماعی و وفاق ملی کاهش می یابد یا تقویت می شود؟ این تحقیق بر اساس اهداف پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است که هدف آن توسعه دانش کاربردی در زمینه نقش آموزش زبان مادری در هویت و بحران هویت نوجوانان و جوانان است. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان متوسطه و پیش دانشگاهی استان آذربایجان شرقی در سالهای تحصیلی 89 الی 91 می باشد. در مجموع تعداد 229287 نفر جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند. تعداد یا حجم نمونه برابر 394 نفر محاسبه شده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. فرضیه تحقیق این است که بین آموزش زبان قومی (مادری) و بحران هویت نوجوانان و جوانان رابطه وجود دارد. ضریب همبستگی پیرسون بین آموزش زبان قومی (مادری) و بحران هویت در نوجوانان و جوانان برابر r=0/193 با سطح معنی داری p=0/000 بدست آمده است، بنابراین همبستگی معکوسی بین آموزش زبان قومی (مادری) و بحران هویت در نوجوانان و جوانان وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، زبان مادری ، هویت ، بحران هویت ، نوجوانان ، جوانان