آزاد محمدی - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران
صمد محمدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه کاشان
احسان پروین - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه علامه

وحدت و شکووفایی کشور ایران به عنوان یک جامعه ی چندفرهنگی مستلزم این است که برنامه ی درسی و آموزشی در ابعاد مختلفدینی، قومی، نژادی، زبانی و فرهنگی توجه لازم و شایسته ای داشته باشد؛ اما شرایط حاکم بر نظام آموزش و پرور متمرکز ایرانچندفرهنگی در عصر حاضر، به دلیل تسلط و حاکمیت برنامه ی درسی تک فرهنگی و یکسان که اصولاً نسبت به تفاوتهای فردی وفرهنگی بالقوه ی جامعه ی ایران، خنثی و بی تفاوت است و بیش از هر چیز با واقعیت یک کشور چندفرهنگی در تضاد است و باعثاز بین رفتن ارزش های بومی شده است که این امر به نوبه ی خود باعث استمررار و تشدید معضلات اجتماعی، فرهنگی و قومیتیمیشود. ازاین رو، وجود یک برنامه ی درسی ای که بتواند وحدت و شکووفایی ملی را به جامعه ی ایران برگرداند لازم و حیاتیاست؛ بنابراین هدف اصکلی این پژوهش بررسی جایگاه برنامه ی درسی چندفرهنگی به عنوان بایدی گمشده در نظام آموزش متمرکزایران چندفرهنگی و دستاوردهای رویآوردن به این نوع برنامه ی درسی است. بررسی این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی بارویکردی کیفی و به شیوه تحلیل اسنادی صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که برنامه ی درسی چندفرهنگی بهعنوان بایدی گمشده در نظام آموزش متمرکز ایران، مهمترین عامل در اقتدار، انسجام و وحدت ملی ایران چندفرهنگی و متکثراست و ضرورت این نوع برنامه ی درسی به دییل پرورش و شکووفایی خلاقیت در تمام افراد جامعه و تعالی یکسان تمام فرهنگ ها،حفظ وحدت و انسجام ملی و اسلامی، تقویت زمینه هایی همچون مشارکت پذیری، رهایی از تعصبات هویتی خاص، شهروند خوببودن و ... است. بر این اساش ، واقعیت این است که شناخت نیازهای محلی تمام فرهنل ها، بایدی اجتناب ناپذیر است؛ اما این نوعتعلیم و تربیت، با موانع و چالش هایی مواجه است که در پایان برای غلبه بر این موانع، پیشنهادهایی در قالب سه بخش رسمی وغیررسمی و کلی مطرح گردیده است.

برنامه ی درسی چندفرهنگی، تکثرگرایی، نظام آموزش متمرکز ایران، خودباختگی فرهنگی