مطالعه قابلیت پذیرفتاری مغناطیسی در دایکهای مافیک قطع کننده مجموعه دگرگونی- آذرین دلبر(شرق بیارجمند) به وسیله ارتباط بین شیمی کانی ها با پارامترهای مغناطیسی

مجموعه آذرین دگرگونی دلبر واقع در جنوب شرق شاهرود (شرق بیارجمند) به سن نئوپروتوزوییک طیفی از سنگهای - دگرگونی متشکل از میکاشیست، گارنت میکاشیست، گنیس، آمفیبولیت و مقداری متاپسامیت را شامل می شود. این مجموعه توسط تعداد زیادی دایک دیابازی با روند غالب شمال شرق- جنوب غرب تا شرقی -غربی قطع شده اند. ضخامت دایک ها از چند سانتیمتر تا 3 متر متغیر است. پلاژیوکلاز از نوع الیگوکلاز- آندزین- لابرادوریت و پیروکسن ازنوع اوژیت سازندگان مهم این دایکها هستند. با توجه به مشاهدات پتروگرافی و نتایج آنالیز شیمی این سنگها دارای ترکیب گابرویی می باشند ولی به واسطه ساخت و بافت آنها نام دیاباز برای آنها مناسبتر است. با توجه به بررسی هایصحرایی جدید و قطع شدن توالی تخریبی متشکل از شیل، ماسه سنگ و کنگلومراها به سن ژوراسیک زیرین (معادل سازند شمشک) و از طرفی پوشیده شدن توالی مذکور توسط سنگهای آهکی و آهکی ماسه ای ژوراسیک زیرین و در برخی نقاط کرتاسه سن جایگزینی دایک ها در حد فاصل مرز زمانی اواخر ژوراسیک زیرین و قیل از ژوراسیک میانی می باشد. بر روی تعدادی از دایکه ا در 14 ایستگاه نمونه هایی جهت تعیین چگونگی توزیع مذاب و تعیین موقعیت جغرافیایی دیرینه آنها به روش مغزهگیری نمونه برداری صورت گرفته است. نتایج بدست آمده معرف تغییر در فراوانی کانی های فرومغناطیس مثل مگنتیت و هماتیت از یکسو و تغییر مقادیر کانیهای مافیک به ویژه پیروکسن در این سنگ ها می باشد و در واقع ارتباط مستقیم و معنیداری بین مقادیر خودپذیری میانگین و ترکیب سنگ شناسی دایک ها وجود دارد. خطوارههای مغناطیسی و برگواره های مغناطیسی مبتنی برتجزیه و تحلیل مقادیر برداری (K(1 و (K(2 و (K(3 بیان گر آن است که اولا: توزیع ماگما می تواند از دایکی به دایک دیگر متفاوت باشد و دوما ماگما می تواند در یک راستای نسبتا افقی، در راستایی قائم و یا در حالتی حدواسط بین این دو جریان پیدا کند.

کلیدواژه ها:

مجموعه دگرگونی دلبر ، دایک های دیابازی ، ژوراسیک ، مطالعات AMS و دیرینه مغناطیس ، شیمی کانی ها