خدیجه جمشیدی - دانشجوی دکترای پترولوژی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شاهرود
حبیب الله قاسمی - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شاهرود

سنگ های آذرین پسا افیولیتی جنوب جغتای (شمال و شمالغرب سبزوار) به شکل گنبد و دایک درون مجموعه افیولیتی و دگرگونه سبزوار برونزد دارند. این سنگها با ترکیب آندزیتی، تراکی آندزیتی، تراکی داسیتی و داسیت، حاوی کانی های فرومنیزین آمفیبول و بیوتیت به همراه پلاژیوکلاز هستند. در این مطالعه، از ترکیب ژئوشیمیایی کانی بیوتیت برای دستیابی به ماهیت ماگمای سازنده سنگهای مورد بحث استفاده شده است. براساس شیمی بیوتیتها، سنگهای مذکور از یک ماگمای کالکوآلکالن در یک محیط مرتبط با کوهزایی تشیکل شده اند. این امر با تشکیل ماگمای کالکوآلکالن مرتبط با تدوام فرورانش رو به شمال ورقه اقیانوسی سبزوار (شاخه شرقی اقیانوس نئوتتیس) بعد از تشکیلکمپلکس افیولیتی و واحدهای آتشفشانی رسوبی ائوسن قابل توجیه می باشد.

شیمی، بیوتیت، سنگ های آذرین پسا افیولیتی، جغتای