نقش دولت های با ثبات در جهت حفظ محیط زیست

تغییرات شدید اقلیمی طی دو قرن اخیر که مهمترین علل آن رشد بی رویه جمعیت، شهرنشینی، استفاده بی هدف از علم و فناوری برای تسلط انسان برطبیعت و نه سازش پیروی از توسعه رفاه بخش و مصرف بی رویه منابع زمین برای نیازهای بشر می باشد انسان را با خطر انقراض مواجه کرده است تمامی علل مذکور سبب از بین رفتن امنیت غذایی شده اند دولتی کهش اخص های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و نظامی آن مطلوب باشد با ثبات تلقی شده و در نتیجه محیط زیست آن محفوظ خواهد ماند اما با توجه به ارتباط اکوسیستم ها، حفظ نظام های زیستی در تمامی کشور ها الزامی می باشد این در حالی است کهطبق مصرف گرا با اختصاص یک پنجم جمعیت و 64% درآمد جهان به خود با کاشت نیازهای کاذب بدون توجه به هزینه زیست محیطی سایر طبقات را به سوی خود سوق داده است در واقع در معادله اقتصاد تاثیرپذار بر نظام های زیستی متغیر مصرف فراموش و خصوصیات اقتصادی جهان امروز مشابه اقتصاد پوتزی گردیده است این جوامع که در لیست دولت های با ثبات رده بالا قرار دارند در بی ثبات نمودن سایر دولت ها و نابودی منابع آنها نقش مهمی را ایفا می کنند با توجه به چالش های ذکر شده برای نجات تمدن باید سریعا برنامه ای جدی و بلند مدت که مبتنی بر فقرزدایی و تثبیت جمعیت، تثبیت اقلیم جهت کاهش co2 جو به میزان 80% تا پایان سال 2020 بازآفرینی وط راحی پایدار شهر ها و احیای نظام های زیستی باشد تدوین گردد. بودجه سالانه مورد نیاز بدین منظور 187 میلیارد دلار تخمین زده شده است که این رقم 13% بودجه سالانه نظامی جهان می باشد از همه مهمت تر آنچه تحقق نجات تمدن را میسر می سازد تغییر نگرش و شیوه زندجی جامعه مصرف گرا و پذیرفتن قناعت بجای اسراف است با توجه به محدودیت زمانی زمین، فشارها و برنامه ریزی های سازمان یافته جهت تغییرات باید به سمتی که بیشترین تاثیر را در کوتاه ترین زمان دارند انجام شوند.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، امنیت غذایی ، جامعه مصرفی ، اقتصاد پوتزی ، حفظ نظام های زیستی ، نجات تمدن