میثم پیروزی - دانش آموخته کارشناسی رشته عمران (سد و شبکه) دانشگاه صنعت آب و برق،تهران،ایران
سیدمصطفی موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب،دانشگاه شهید بهشتی،پردیس فنی مهندسی عباسپور،تهران،ایران
سیدمحمدرضا مجدزاده طباطبائی - استادیار دانشگاه شهید بهشتی،پردیس فنی مهندسی عباسپور،تهران،ایران

فرسایش خاک یکی از عوامل اصلی در کاهش حاصلخیزی خاک، انباشت رسوبات در آبراهه ها، کانال های آبیاری و رودخانه ها، کاهش ظرفیت مخازن سدها، تشدید وقوع سیلاب های مخرب و آلودگی محیط زیست است. به منظور جلوگیری از پیامدهای منفی فرسایش خاک و تولید رسوب در حوزه های آبخیز ضرورت دارد تا مقدار رسوب و منبع تولید آن مشخص شود. از آنجایی که اکثر حوزه های آبخیز کشور بدون ایستگاه های رسوب سنجی می باشند، استفاده از مدل های تجربی در این زمینه در برآورد تولید رسوب الزامی است. در این تحقیق که در حوزه های بالادست سدهای بالا و پایین سیاه بیشه انجام شده است، برآورد فرسایش حوزه آبخیز سیاه بیشه با استفاده از مدل MPSIAC و با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS بررسی شده است. در این راستا برای اجرایی کردن مدل MPSIAC، پس از ورود لایه های اطلاعاتی به محیط GIS و تلفیق این لایه ها، حوزه آبخیز مطالعه شده به 1080 واحد همگن تفکیک شد؛ سپس شدت فرسایش و تولید رسوب در این واحدهای همگن محاسبه شد. نتیجه به دست آمده نشانگر این است که میزان رسوب برآورد شده با استفاده از مدل MPSIAC حدود 1216.68 مترمکعب بر کیلومترمربع در هر سال می باشد که باتوجه به کلاس بندی فرسایش خاک در مدل پسیاک در گروه شدت رسوب دهی «زیاد» قرار می گیرد.

فرسایش خاک،رسوب ویژه،حوزه آبخیز،GIS،MPSIAC