بررسی اثرات کمی و کیفی شبکه های آبیاری- زهکشی بر آبخوان های آبرفتی (مطالعه موردی : دشت عباس شرقی)

شبکه آبیاری دشت عباس شرقی از سال 1384 با انتقال سالیانه 130 میلیون متر مکعب آب از سد کرخه به بهره برداری رسیده است .بر اساس آمار شبکه چاههای مشاهده ای سطح آب زیرزمینی در این دشت تا قبل از سال 1384 بشدت در حال افت بوده ودرطی 11 سال به میزان 3 متر افت نموده و از سال 1384 تا 1390 سطح آب زیرزمینی در این دشت به میزان 5 متر بالا آمده است. محتوی شور ی آب زیرزمینی در این دشت قبل و بعد از احداث شبکه در حال افزایش می باشد و لیکن از زمان احداث شبکه به بعد روند افزایش محتوی شوری آب زیرزمینی در این دشت شدت یافته و رشدآن نسبت به قبل از احداث شبکه 2/5 برابرشده است.احداث شبکه آبیاری – زهکشی در دشت عباس شرقی از لحاظ کمی باعث تقویت آبخوان آبرفتی و بالا آمدن سطح آب زیرزمینی در منطقه گردیده ،ولیکن از لحاظ کیفی بواسطه افزایش مولفه تغذیه سطحی آبخوان و وجود ژیپس و هالیت در لایه سطحی زمین و ظهور مناطق تبخیری آب زیرزمینی باعث بالا رفتن متوسط شوری آب زیرزمینی شده است. از مهمترین راهکارهای عملیاتی جهت جلوگیری از کاهش کیفیت آب زیرزمینی آبخوان آبرفتی می توان به افزایش حجم زهکشی آبخوان آبرفتی با توسعه شبکه زهکش ی آب زیرزمینی در اراضی پایاب وجنوبی دشت اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

شبکه آبیاری – زهکشی ، آبخوان آبرفتی ، دشت عباس شرقی