شناسایی و بررسی نوسانات اقلیمی استان مازندران

امروزه تغییر اقلیم یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث در حوزه برنامه ریزی های کلان کشورها می باشد. فعالیت های بشری سبب تشدید اثرات پدیده تغییر اقلیم و روند تغییرات می شود. مهمترین روش روندیابی نوسانات اقلیمی و تغییر اقلیم در یک منطقه، استفاده از آمار داده های هواشناسی در یک دوره بلندمدت می باشد. در این تحقیق به تحلیل نوسانات ویژگی های اقلیمی همچون بارش، دما و رطوبت در استان مازندران پرداخته شده است. در این تحقیق، سری های زمانی میانگین دما، میانگین حداقل دما و میانگین حداکثر دما مورد مطالعه ، بررسی و تحلیل قرار گرفته است. این بررسی ها بیانگر افزایش در دماهای حداقل و حداکثر مطلق ماهانه و سالانه، همچنین افزایش در میانگین دمای حداقل و حداکثر مطلق ماهانه و سالانه و افزایش در دماهای ماهانه و میانگین سالانه ایستگاه های مورد مطالعه می باشد. در بین پارامترهای فوق، دماهای حداقل، بیشترین تغییرات افزایشی را در این میان به خود دیده اند. در مجموع می توان بیان کرد که بر اساس روند افزایشی دما، کاسته شدن از وسعت پهنه های مرتفع و سرد، تغییر در نوع و زمان بارش و ظرفیت نگهداری منابع آبی مایع و جامد، تغییرات اقلیمی در منطقه مشهود بوده و به سمت خشک تر شدن پیش رفته است که در این میان پدیده افزایش دما در دهه های اخیر، خود دلیلی بر گرایش به سمت اقلیم خشک تر می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، روندیابی ، دما ، رطوبت ، مازندران