بهینه سازی مدیریت منابع آب و توسعه ی پایدار کشاورزی اراضی دشت ورامین

در وضعیت کنونی نهاده آب بعنوان یک نهاده با ارزش می باشد که بایستی به استفاده بهینه آن پرداخته شود.برنامه ریزی در راستای استفاده بهینه از منابع آب و خاک افزون بر حفاظت آنها، افزایش تولید، رشد درآمد کشاورزان و شکوفایی اقتصاد روستایی را نیز به همراه خواهد داشت. این مطالعه در جهت بهبود مدیریت منابع آب بر روی اراضی دشت ورامین با استفاده از تکنیک مدل بهینه سازی خطی معمولی و آرمانی انجام شد. در این تحقیق با استفاده از مدلهای برنامه ریزی خطی و آرمانی، به تخصیص بهینه آب و اولویت بندی الگوی کشت در مصرف آب پرداخته شده است. در این تحقیق همچنین اثر اعمال کم آبیاری بر محصولات الگوی کشت شبکه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که گزینه ی 16 با مقدار سود بر آب مصرفی 33/. بیشترین بازده مالی را داشته و گزینه ی 22 با مقدار 2225/. کمترین بازده مالی را نشان میدهد. یافته های تحقیق بیانگر آن است که محور برنامه ریزی(سود و بهره وری آب یا پایداری در استفاده از منابع آب زیرزمینی) نقش تعیین کنندهای در فرایند مدیریت و تخصیص منابع آب شبکه داشته است.

کلیدواژه ها:

برداشت تلفیفی ، بهره وری آب ، بهینه سازی ، شبکه آبیاری ورامین ، برنامه ریزی آرمانی