گذار از حقوق بشر به حقوق انسان ها: نسبت اخلاق و حقوق بشر در اندیشه ریچارد رورتی

تا سه دهه پیش، فلسفه اخلاق وامدار دو مکتب مهم بود. اولی رویکرد اخلاق «وظیفه گرا» که در آن بر ماهیت کنش تأکید می شود این مکتب ابتدا از سوی ایمانوئل کانت مورد توجه قرار گرفت. طبق اصل مشهور کانتی، انجام یاخواست هر عمل باید به گونه ای باشد که به یک قانون اخلاقی جهان شمول تبدیل شود در مقابل، مکتب اخلاقی دیگری با چالش کشیدن نظریه پیش گفته از سوی جرمی بنتهام و جان استوارت میل به عنوان «اخلاق فایده گرا» باب شد. در این جا ما ان کنش های اخلاقی را در اولویت قرار می دهیم که بتواند بیشترین خوشبختی را برای بیشترین مردم به همراه آورد. در دو سه دهه اخیر، چالش دیگری در بحث فلسفه اخلاق و سیاست از جانب ریچارد رورتی، فیلسوف سیاسی نئوپراگماتیست، در برابر آن دو نگرش مطرح شده که به ادعای وی مبتنی بر استلزامات جهان متکثر کنونی و تحولات خداده د ر آن می تواند در حوزه حقوق بشر پاسخ گوی بسیاری ابهامات در سطح جهانی باشد. از این رو، فرضیه اصلی مقاله حاضر این است که رورتی این ادعا را با ترکیب نظریه پراگماتیسم و اصل رخدادی بودن معرفت و اخلاق پسامدن مطرح کرده است.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، حقوق بشر ، حقوق انسانی ، رورتی ، پراگماتیسم