پتروژنز سنگ های آداکایتی پلیوکوارتزی پس از تصادم در منطقه سفیدان جدید، شمال تبریز، آذربایجان شرقی

  • سال انتشار: 1392
  • محل انتشار: اولین همایش ملی مجازی علوم زمین
  • کد COI اختصاصی: GEOCKU01_047
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 740
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مروت فریدآزاد

دکترای زمین شناسی-پترولوژی از دانشگاه تبریز، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی سهند تبریز

چکیده

در شمال تبریز در منطقه سفیدان جدید که در بخش شمالی نوار آتشفشانی ارومیه-دختر واقع است گدازه های آتشفشانی با ترکیب تراکی آندزیت برونزد دارند که با حجم وسیعی از سنگ های آذرآواری همراهی می شوند. سن این گدازه ها و سنگ های آذرآواری همراه به زمان میوسن فوقانی نسبت داده می شود. گدازه های آتشفشانی دارای بافت پرفیری هستند که فنوکریست های آنها را پلاژیوکلاز و هورنبلند تشکیل می دهد. از لحاظ ژئوشیمیایی این سنگ ها دارای مقادیر SiO2(61/2 تا 61/8 درصد وزنی)، Al2O3(16/4-16/3 درصد وزنی)، Srبالا(850 پی پی ام)، نسبت های بالای Sr/Y(92/32-98/84)، وLa/Yb(44/3-45/8) ومقادیر Y(8/6-9/2 پی پی ام) هستند که نشان دهنده ویژگی آداکادیتی ماگمای تشکیل دهنده آنهاست. ویژگی ژئوشیمیایی نمونه های منطقه با آداکایت های پرسیلیس همخوانی دارد که نشان می دهد آداکایت های منطقه مورد مطالعه همانند آداکایت های پرسیلیس از ذوب صفحه بازالتی فرورونده به وجود آمده است.همچنین این سنگ ها از عناصر LILEs و LREEs غنی شدگی نشان می دهند و دارای تهی شدگی نسبی از عناصر انتخالی HFSE مانند Ti، Ta و Nb هستند. الگوی شدید جدایشی در REE و نیز مقادیر پایین HREEs و Y ممکن است به دلیل وجود گارنت و با آمفیبول در پسمانده جامد ماگمای این سنگ ها باشد. همچنین مقادیر بالای استرانسیم و بی هنجاری منفی تانتالیم، نیوبیوم و تیتانیم می تواند نشانگر عدم حضور پلاژیوکلاز و حضورد اکسید های آهن و تیتان در تفاله باقیمانده ذوب باشد. ویژگی های ژئو شیمیایی سنگ های منطقه نشان می دهند که شکسته شدن صفحه اقیانوسی فرورونده و ذوب باقیمانده این صفحه موجب تولید ماگماتیسم آداکایتی منطقه شده اند.

کلیدواژه ها

سفیدان جدید، سنگ های حدواسط، تراکی اندزیت، آداکایت پرسیلیس، بخش شمالی نوار ماگمایی ارومیه-دختر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.