علیرضا فلاحی - دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، مدیر گروه بازسازی و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
نسترن اسمعیل پورزنجانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

یکی از مهمترین مسائلی که همیشه مورد توجه سازمان های مدییت بحران قرار دارد، انتخاب مکان هایی جهت استقرار موقت سانحه دیدگان است. به بیان دیگر می توان گفت اصلی ترین نیاز آسیب دیدگان ناشی از زلزله داشتن یک سرپناه می باشد و نمی توان بعد از وقوع زلزله، سریعاً مکان های مناسب برای بازماندگان زلزله انجام شود. در این میان شهرستان دماوند نیز به دلیل نزدیکی به شهر تهران از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به دلیل واقع شدن در نزدیکی دو گسل اصلی مشاو فیروزکوه در منطقه ای لرزه خیز قرار دارد. هدف از این پژوهش یافتن مکان های امن برای برپایی اردوگاه های اسکان موقت بازماندگان زلزله است و با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به تجزیه و تحلیل موضوع پرداخته است. در این راستا سعی شد شناخت درستی از محدوده و عوامل تأثیر گذار بر زلزله انجام شود و پس از مشخص شدن معیارهای مؤثر در امر مکان یابی مساکن موقت، اقدام به وزن دهی معیارها و شاخص های مورد مطالعه طبق نظر کارشناسان مدیریت بحران پرداخته شد و در نتیجه مکان های مناسب برای برپایی اردوگاه های اسکان موقت زلزله که عمدتاً در دشت های شهرستان واقع هستند با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) تعیین شد.

مدیریت بحران، زلزله، اسکان موقت، مکان یابی، GIS