آیدا شریعت مداری - دانشجوی دکتری مدیریت محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

ایران در حوزه انرژی به عنوان دومین دارنده ذخایر عظیم گازی و نفتی جهان محسوب می شود و همچنین به دلیل موقعیت ژئوپلیتیک در منطقه از لحاظ ترانزیت انرژی نیز از جایگاه ویژه ای در جهان برخوردار است. اما، مزیتها وقتی در کنار مصرف شدید ا نرژی در ک شورمان که ما را با فاصله زیادی از سایر ک شورها پیشرو قرار داده قرار می گیرد رنگ می بازند و آینده روشنی را متوجه بخش انرژی کشور متصور نمی کند. اگر تمام تصمیمات طراحان طرح جامع انرژی به طور صحیح پیاده سازی و اجرا شود، پس از دوره زمانی مورد نظر طرح، تمام شاخصهای موجود در وضعیت کنونی سیستم انرژی کشور به هشتاد درصد معیارهای استاندارد جهانی خواهد رسید. با کاهش هزینه تولید، افزایش بهره وری، رشد راندمان تولید انرژی و افزایش سرمایه گذاری در حوزه انرژی، با سرعت بیشتری به اهداف مدون در طرح جامع انرژی خواهیم رسید. طبق تجربه های بدست آمده در سایر کشورها، در سالهای ابتدایی اجرای طرح مدیریت مصرف ا نرژی، میزان مصرف در کشورها به شدت کاهش یافته و تأثیرات زودهنگام آن در زندگی شهروندان دیده می شود اما پس از چندین سال ادامه اصلاح مصرف انرژی نیاز به سرمایه گذاری های جید طرح را هزینه برخواهد کرد که در آن مقطع زمانی سرنوشت طرح جامع انرژی با فعالیت های سرمایه ای دولت متغیر خواهد شد. کشور ما از نظر دارا بودن منابع آب، باد و خورشید از پتانسیل های بالایی برخوردار است و سازمان انرژی های نو نیز بر این مسئله همواره تأکید دارد اما نکته در ایناست که استفده از این منابع انرژی هنوز اقتصادی نیستند و هزینه بالایی را در بر دارند. به طور مثال نیروگاه های خورشیدی برای تولید برق جزو گ رانترین نیروگاه های دنیا محسوب می شوند. انرژی های نو با حمایت های مالی دولت می توانند جایگاه خود را در تولید انرژی به دست آورند. البته با واقعی شدن قیمتها در حوزه انرژی توجیه پذیری اقتصادی در استفاده از انرژی های نو در کشور بهبود خواهد یافت.

بهره وری، انرژی، بهینه سازی، مصرف