ظعقر آقایاری مبارکی - دانشجوی کارشناس ارشد شهرسازی دانشگاه علامه طباطبائی تهران

یکی از راه های بسیار مهم در رسیدن به آرمان جامعه سالم و توسعه پایدار شهری استفاده از مشارکت شهروندان در شهرها می باشد. حکمرانی خوب شهری که به عنوان یک پیش شرط برای توسعه پایدار است، حکومت های محلی و مردم نقش ویژه ای را در این حکمرانی برعهده دارند. با افزایش مشارکت حکومت های محلی و مردم راه رسیدن به پایداری تسهیل می گردد. بیش از چهل سال از تهیه و اجرای طرح های جامع شهری در ایران می گذرد. بر اساس بررسی های انجام شده این طرحها با وجود همه تمهیدات، رویکردها و ابزارهای قانونی خود از دستیابی به اهداف تعیین شده به دلایل مختلف بازمانده اند. یکی از مشکلات اساسی در عدم تحقق پذیری طرح های شهری عدم مشارکت مردم در این طرح هاست. در حالی که خود مردم بهتر از هر مسئول و سازمانی نسبت به محله و محل زندگی خود آشنایی دارند و بهتر می توانند در امور مربوطه تصمیم گیری کنند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از روش های آماری و تهیه پرسش نامه بوده است، روش تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری بوده و مطالعه منطقه مورد مطالعه، شهر ملکان می باشد. حجم جامعه آماری برابر 9142 خانوار و حجم نمونه برابر 368 خانوار بوده است. متغیر وابسته در این تحقیق میزان مشارکت شهروندان در شهر و متغیرهای مستقل: میزان شهروندان و سطح تحصیلات انتخاب گردیده است. یافته های تحقیق حاکی از این است که، بین میزان تعلق شهروندان شهر ملکان در یک محل/شهر با میزان مشارکت آنها در امور شهری رابطه مثبت وجود دارد. هر چه قدر میزان تعلق شهروندان در یک محل بیشتر می شود تمایل آنها به مشارکت در امور شهری نیز افزایش پیدا می کند. همچنین بین میزان تحصیلات و مشارکت مردم رابطه معناداری وجود دارد هرچه قدر میزان تحصیلات شهروندان افزایش می یابد، میزان تمایل به مشارکت در شهر نیز افزایش می یابد.

مشارکت، توسعه پایدار، شهروندان، طرح های توسعه شهری، شهرملکان