CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بازشناسی الگوهای ساخت و ساز پایداری در معماری

عنوان مقاله: بازشناسی الگوهای ساخت و ساز پایداری در معماری
شناسه ملی مقاله: GUPSD01_0897
منتشر شده در اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:

علی علایی - عضو هیئت علمی آموزشکده سما دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
حدیث محمدیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم و تحقیقات کرمانشاه
حسنا قرائتی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم و تحقیقات کرمانشاه

خلاصه مقاله:
ساخت و ساز پایدار مدیریت یک محیط پاک و سالم بر اساس بهره برداری مؤثر از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی است. به طوری که هدف از طراحی ساختمانهای پایدار کاهش آسیب آن ها بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است. بدنبال رشد بی رویه جمعیت و توسعه شهرها و بنابر نیاز به ساخت و سازهای بیشتر در زمینه ی معماری، انسان ناگزیر به استفاده بی رویه از انرژیها و منابع طبیعی گردید. لذا با توجه بهاینکه بسیاری از انرژی ها تلف شده ناشی از مدل های غیر استاندارد ساختمانهاست، امروزه علاوه بر تأکید هر چه بیشتر در استفاده از مصالح طبیعی، محلی و بومی در ساختمان سازی (که بیشترین سازگاری اقلیمی و آشنایی فرهنگی را با محیط اطراف خود دارند)، استفاده از مصالح و تکنولوژیهای نوین چون کامپوزیتها، نانو مواد و مصالح سبز و سیستم های صنعتی ساختمان سازی می تواند در صنعت ساخت و ساز ضمن ایجاد پایداری در محیط زیست شهری، موجب دوام بیشتر، آسایش بیشتر انسان در محیط و صرفه جویی های اقتصادی گردند. در این پژوهش با روش کتابخانه ا ی و توصیفی- تحلیلی ضمن آشنایی با تعاریف پایه پایداری، توسعه پایدار و معامری پایدار به تعاریف کلی از ساخت و ساز پایدار پرداخته شده و نتیجتاً پس از ارزیابی و بیان تأثیرات مثبت بکارگیری سیستم های ساختمانی و مصالح ، میتوان گفت که بکارگیری این سیستمها و مصالح ذکر شده می تواند بعنوان الگویی جهت ساخت و سازهای پایدار در معماری مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی:
معماری پایدار، ساخت و ساز پایدار، توسعه پایدار

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/266533/