عصارخانه ها میراث های پایدار فراموش شده در ایران
محل انتشار: اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 993
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GUPSD01_0890
تاریخ نمایه سازی: 21 تیر 1393
چکیده مقاله:
را راستای دستیابی به معماری پایدار یکی از مهمترین منابع، توجه به تجارب معماری بومی ایران است چرا که در طول زمان پاسخگوی نیازهای انسان در شرایط محیطی، تاریخی و فنی خاص بوده است این سخن نه به معنای تکرار کالبد گذشته بلکه به معنای دریافت اصول و یافتن تفاسیر مناسب عصر حاضر از آنهاست. عصارخانه ها بخشی از میراث های بومی ایران هستند که برای تولید روغن از دانه های گیاهی ، عمدتاً در اصفهان و شهرهای اطراف آن، یزد، کرمان و چهارمحال و بختیاری شکل گرفتند. این سازه های پایدار از یک سو دارای ساختار مهندسی پیشرفته در تولید روغن از دانه های گیاهی می باشند و از سوی دیگر بیانی بر ویژگی های اقتصادی، کشاورزی و صنعتی مناطق اطراف خود هستند. بنابراین هدف اصلی این نوشتار« بررسی نحوه عملکرد و معماری عصارخانه ها و تحلیل شاخصه های معماری پایدار آنها به عنوان یک میراث بومی فراموش شده در ایران» است و بر اساس آن با استفاده از روش هایتصویفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و مطالعات میدانی، ضمن ارائه تعاریف کلی، تاریخه، روش های مختلف روغن گیری در گذشته و فضاهای معماری و نحوه عملکرد عصارخانهها در تولید روغن از دانه هایگیاهی بررسی می شود و شاخص های پایدار و نحوه ارتباط و سازگاری این میراث های بومی با طبیعت بیان می گردد و با توجه به منسوخ شدن کاربری عصارخانه ها و فرسودگی البدی و عملکردی آنها، در نهایت نتیجه می شود که شناخت، معرفی و حفاظت این آثار به وسیله مستند سازی، ارائه طرح های جامع مرمت و احیاء و آماده سازی آنها برای ثبت در فهرست میراث جهانی می تواند در حفظ ه ویت های بومی، روشن شدن بخش هایی از تاریخ اجتماعی و اقتصادی ایران، جذب گردشگران و توسعه فرهنگی و اقتصادی مؤثر و بیانی بر خلاقیت نسل های گذشته در تأمین نیازهای ضروریشان باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم جعفری فارسانی
مربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
اکرم شمسی پور دهکردی
مربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
زهرا نقدی دورباطی
مربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :