تأثیر پذیی عناصر طراحی معماری از یدگاه نوین بیونیک

معماران و طراحان ساختمان معتقدند که طرح های الهام گرفته از طبیعت می تواند در کاهش صدمات زیست محیطی تأثیر شایانی داشته باشد. برای توسعه و پرورش فرم های معماری که در طبیعت یافت می شوند، قوانین اساسی وجود دارد که می توان آنها را در اغلب ساختمان های بدیع و نوین معماری به کاربرد. مهارت در جذب و به کارگیی خصوصیات طبیعت و انتقال به درون آموخته های انسانی باعث ظهور گرایشی است که ریشه های آناز گذشته وجود دارد و در قالب معماری بیونیک بیان می گردد. شناسایی مفهوم معماری بیونیک و تأثیر آن در طراحی عناصر معماری از اهداف مقاله حاضر می بیونیک از 3 قاره مختلف در جهان یعنی آسیا، آمریکا و اروپا انتخاب شده اند و اثر این دیدگاه در عناصر طراحی معماری همچون پلان، نما، حجم، فضا، سازه و پوشش مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تأثیر معماری بیونیک بیشتر در سازه ساختمان ها و در رده های بعدی به ترتیب در پلان و حجم بناها نمایان می باشد. در حالیکه، حداقل تأثیر مربوط به نما و پوشش بناها است.

کلیدواژه ها:

معماری بیونیک ، عناصر معماری ، طبیعت ، معماری معاصر ، طراحی زیست محیطی