زهرا چایچی سلماسی - دانشجوی کارشناسی ارشد (شهرسازی- برنامه ریزی شهری) دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

حاشیه نشینی و مشکلات آن خصوصاً پس از پایان جنگ جهانی دوم بیش از پیش برای مدیران شهری معضل ساز شد. نکته مهم درباره حاشیه نشینی این است که این پدیده در ع ین حال که نتیجه و حاصل معضلات اجتماعی و خصوصاً اقتصادی است، م وجب بروز مسائل و مشکلات دیگری همچون بزهکاری می گردد. اسکان غیررسمی از نابرابریهای منطقه ای و تمرکز رشد منحصر در مناطق ویژه شهری چون کلانشهرها و فقدان سلسله مراتب در نظام شهری و سکونتگاهی و در نتیجه وجود فاصله و شکاف بین مناطق مختلف (شهری و روستایی) است. انباشت سرمایه در شهر بویژه در مناطق کلانشهری عاملی در جذب جمعیت پیرامون (روستا) و به بیانی دیگر خروج سرمایه از پیرامون و حرکت آن به سمت شهرها با حکایت حذف توسعه از پیرامون و تمرکز رشد در مرکز (شهر)، ورود و پیدایش الگوی سکونتی را می دهد که در ان مردمان ناچار شده به مهاجرت با امید دستیابی به کار، درآمد و زندگی بهتر بالاجبار (بدلیل ضعف توان مالی خود) شیوه سکونتی با نام اسکان غیررسمی ایجاد نمایند. در این مقاله سعی شده است پس ازبررسی مفهوم حاشیه نشینی، روند شکل گیری و تاریخچه حاشیه نشینی و اثرات سوء آن اشاره شود و به بررسی راهکارهایی جهت کنترل معضلات بحران حاشیه نشینی در کلان شهرها پرداخته شود.

حاشیه نشینی، کلانشهر، راهکار، چالش، بزهکاری، معضلات