معماری پایدار در مناطق کویری ایران (نمونه موردی: شهر اردستان)

معماری پایدار، برخاسته از توسعه پایدار، فرآیندی است برای حل مشکلات که طی آن منابع طبیعی، قبل و بعد و طی پروسه تولید و ساخت، به کمترین حد آسیب می بیند و بنایی کاملاً سازگار با محیط (اقتصادی، اجتماعی و طبیعی) خلق می شود. معماری کویری ایران حاوی بسیاری از ویژگی های منحصر به فرد است که ضمن توجه به نیازهای زیباشناختی با ظرفیت های طبیعی و ا کولوژیک بستر خود نیز نطبق ا ست. در واقع این معماری نه تنها از کیفیت های محیطی طبیعی خود نکاسته بلکه ماهیت آن را نیز ارتقاء بخشیده است. م عماری پایدار دارای اصول و قواعد خاص خود است که به طور کلی این سه مرحله را در بر می گیرد. صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به زندگی، طراحی برای انسان، که هر کدام آنها استراتژی های ویزه خود را دارند. در این مقاله ضمن بررسی ویژگی های معماری پایدار در ناطق کویری ایران به ویژگی های اقلیمی و الگوهای ساخت و ساز در شهر اردستان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

معمای پایدار ، توسعه پایدار ، منابع و ا نرژی های طبیعی ، معماری سنتی شهرهای کویری ایران ، شهر اردستان