رضا میرزایی محمودآبادی - استادیار گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان
نبی الله زمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی زیست محیطی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان

امروز یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی کشور و استان فارس خشکسالی، کم آبی و به دنبال آن خشک شدن تالاب ها و دریاچه هاست. تالاب پریشان در جنوب غربی استان فارس با مساحتی حدود 4300 هکتار بزرگترین دریاچه آب شیرین استان فارس محسوب می شود. حضور این دریاچه در منطقه باعث تثبیت اقلیم این ناحیه شده است. اما علاوه بر خشکسالی هایاخیر (انسانزاد و زمین زاد) عوامل آنتروپوژنی از جمله استفاده غیر اصولی از منابع آب استان، حفر چاه های آب غیر مجاز، عدم پرداخت حقابه و توجه کم ارگان های مربوطه، جاذبه های توریستی تالاب و سایر عوامل باعث تبدیل شدن دریاچه ها و تالاب ها از جمله تالاب پریشان به شوره زار شده است. از جمله عوامل آنتروپوژنیک تغییر دهنده سیسم دریاچه می توان به حجم قابل ملاحظه ای از آلاینده های وارد شده به بستر تالاب از جمله (مواد مغذی و باقیمانده سموم کشاورزی، فاضلاب های خانگی و صنعتی) اشاره کرد که باعث شده هفتمین تالاب بین المللی جهان رو به زوال رود. در شرایط ک نونی پیش بینی می شود در چند سال آینده به مساحت بیابانی و شبه بیابانی استان فارس افزوده شده که این می تواند در نگاه نخست تهدید و در مرحله بعد بحران محسوب شود. به طور کلی خشکسالی در وهله اول طبیعی است ولی عوامل آنتروپوژنیک آن را به بحران تبدیل خواهند کرد که آثار آن خشک شدن رودخانه ها، تالاب هاف زوال جنگل ها، تغییرات اقلیم در مقیاس محلی و از جمله خشک شدن دریاچه پریشان شود.

زمین شناسی زیست محیطی، تالاب پریشان، عوامل انسانزاد و زمنی زاد، آلودگی، استان فارس