ارزیابی و تحلیل شبکه گذرگاهی شهر زابل بر اساس مؤلفه های امنیتی در راستای دستیابی به توسعه پایدار با استفاده از مدل Electre-TRI

همگام با توسعه و گسترش روزافزون شهرها و در کنار آن افزایش جمعیت، مؤلفه های امنیت در واژه ها و حوزه های مختلفی مطرح شده و با توجه به شرایط موجود در شهرها فرصت خودنمایی پیدا می کند. معابر، تردد و ترافیک شهری سهم بسزایی در فضاها، دسترسی ها و ارتباطات شهری دارند که مشمول همه اقشار و سنین شهر شده و کلیه تحرکات، ارتباطات و دسترسی های شهروندان در این فضا صورت می گیرد. ایجاد فضاهای آرام و به دور از نابسامانی اجتماعی بخصوص معابر، افزایش کیفیت محیطی و نیز ایجاد و تثبیت امنیت جسمی، روحی و روانی از طریق توجه به نیازهای اساسی زندگی شهری به عنوان مطلوبیت فضای شهری به حساب می آید. به دلیل اهمیت بحث امنیت، در طراحی و برنامه ریزی فضاهای عمومی مانند معابر، ضرورت بکارگیری و سنجش جایگاه شاخص های امنیت در طراحی شهری باید مورد توجه گروه های مختلف برنامه ریزان و طراحان شهری قرار گیرد. لذا هدف این پژوهش ارزیابی و الویت بندی شبکه گذرگاهی شهر زابل بر اساس مؤلفه های امنیتی در راستای دستیابی به توسعه پایدار می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و میدانی و با استفاده از مدل Electre – TRI می باشد. در این پژوهش 5 محله ناحیه 3 (محله های 20، 21، 22، 23 و 24) شهر زابل بر مبنای شاخص های چهارگانه بررسی شدند. نتایج محاسبات نشان می دهد که محله 22 در رتبه 1 و محله های 20، 21 و 24 در رتبه 2 و محله 23 در رتبه 3 قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

شبکه گذرگاهی ، امنیت ، زابل ، مدل Electre-TRI