نقش فرهنگ تعامل و همزیستی در ارتقای فرهنگ عمومی شهروندان (مطالعه موردی: منطقه 3 تهران)

اسلام دین طلح و آشتی و همزیستی مسالمت آمیز است، صلح و همزیستی مسالمت آمیز انسان ها، با عقاید و مذاهب گوناگون، یک ارزش و هدف شمرده شده، و اسلام، صلح و همزیستی با ادیان و ملل دیگر را به صورت اصل و قاعده اساسی، در نظام تشریعی خود ملاحظه کرده است. بر اساس مطالعه روایات اسلامی همزیستی مسالمت آمیز، و ایجاد رابطه مؤدت و دوست با بیگانگان، امری است که مسلمانان در روابط بین الملل خود می توانند در تعامل با دیگر انسانها از آن بهره مند شوند. مهمترین مسئله ای که در این پژوهش مورد بررسی قرار می گیرد این است که فرهنگ تعامل و همزیستی تا چهاندازه در مناطق مختلف و سرای محلات تهران تا چه اندازه در ارتقای سطح فرهنگ عمومی شهروندان تأثیر گذار است. در راستای این اهداف و سوالات به شناسایی مفهوم فرهنگ تعامل و همزیستی شهروندی در ایران و جهان و بررسی مبانی نظری پژوهش اقدام نموده و نظرات و ا یده های اندیشمندان دوره های مختلف تاریخی و مکاتب مختلف بیان شده است. به منظور اجرای پژوهش دو فرضیه با استفاده از روش میدانی و تکنیک پرسشنامه با حجم 24 سوال در نمونه ای به تعداد 384 نفر از شهروندان تهران در شهرداری منطقه 3 در نظر گرفته شده است. یافت ها: به نظر می رسد میزان فرهنگ تعامل و همزیستی شهروندان منطقه 3 از سطح متوسط بالاتر است. اطلاعات جدول دو بعدی نشان می دهد که مردان در مقابل زنان منطقه 3 از فرهنگ تعامل و همزیستی بالاتری برخوردارند (74.7 فرهنگ تعامل مردان در مقابل 69.6 فرهنگ تعامل زنان) (همچنین 95.1 فرهنگ همزیستی مردان در مقابل 44.8 درصد فرهنگ همزیستی زنان). فرهنگ تعامل و همزیستی در میان شهروندان منطقه سه در سطح نسبتاً بالایی قرار دارد. همچنین مردان در مقابل زنان از فرهنگ تعامل و همزیستی بالاتر برخوردارند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ تعامل ، فرهنگ همزیستی ، شهروندان ، فرهنگ عمومی