اکبر فارسی - کارشناس ارشد زیست شناسی دریا، دانشگاه تربیت مدرس
جعفر سیف آبادی - دانشیار، گروه بیولوژی دریا دانشگاه تربیت مدرس
فریدون عوفی - استادیار، موسسه تحقیقات شیلات ایران

پراکنش مکانی جمعیت ماکروبنتیک در طول سواحل استان بوشهر مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها با نمونه بردار van Veen از نواحی بین جزر و مدی و زیر جزر و مدی (اعماق 5 و 10 متر) در 16 ایستگاه و 6 ترانسکت شامل بنادر (گناوه، بندرگاه، رستمی و عسلویه) و خورها (فراکه و شیف) جمع آوری شد. بیشترین اجتماعات غالب به ترتیب متعلق به نرمتنان، کرمهای حلقوی، بندپایان و سایر ماکروبنتوزها بود. میانگین تراکم (فراوانی) ماکروبنتوزها در اثر متقابل عمیق عمق  ترانسکت در دامنه ای از 450 تا 4380 عدد در متر مربع و میانگین بیوماس (تر) نیز در دامنه ای از 9 تا 165 گرم در متر مربع قرار داشت. بالاترین فراوانی و بیوماس ماکروبنتوزها به ترتیب در اعماق 10 متر و بین جزر و مدی مشاهده شد. به طور کلی تاثیر پارامترهای محیطی مانند عمق آب، ترانسکت، بافت و مواد آلی رسوبات بر شاخص های بیولوژیک (تراکم و بیوماس) و شاخص های اکولوژیک (تنوع و غنا) و الگوی پراکنش ساختار ماکروبنتوزها مشخص شد. آزمونهای آماری بیانگر اختلاف معنی دار (05/0 P< و 01/0 P<) تراکم و بیوماس در داخل و بین ایستگاهها و اعماق می باشد که می تواند با ترکیبی از فاکتورهای مختلف مانند عمق، ترانسکت، ویژگیهای رسوب، شرایط هیدرودینامیک و آلودگی دریا مرتبط باشد.

بوشهر، جزر و مدی، جمعیت، ماکروبنتوز