بررسی راهبردهای کیفی طبیعت برانسان و معماری بیرون و درون

معماری از جمله مقولاتی است که معنای طبیعت را برای انسان قابل درک کرده و وی را برپایه انسان-طبیعت-معماری برای بهره مندی از طبیعت یاری می کند.از این رو بازشناسی تحولات رابطه معماری و طبیعت در رویکردهای مختلف می تواند در فهم اثر معماری و فرآیند خلق اثر معماران و طراحان مفید باشد.لذا هدف این تحقیق شناخت طبیعت و نگاه انسان به انرژی و نیرو های طبیعت و نظم حاکم و ارتباط زنجیره ای آنهاست.روش تحقیق با مطالعه منابع گوناگون براساس تحلیل محتوایی(کمی وکیفی)بوده و در نتیجه محتوای معماری از بنیادی ترین مباحث و موثر در ارتباط دوسویه بین انسان و طبیعت است و سرمنشأ تفسیرهای موجودیت طبیعت و پایداری آن یکی از مهمترین اصل انسان،طبیعت ومعماری می باشد که باتوجه به نظم و هماهنگی خلق شده در طبیعت می تواند راهگشای چگونگی ارتباط موثر معماری باطبیعت در بحث های کنونی و پایداری و تعامل مفید بین آنان باشد.و درنهایت مدیریت نظم نوین جهانی با الگوبرداری از طبیعت در تولید مصنوعات با تحقق چرخه با بازگشت بی ضرر را محقق نماید.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، معماری ، نظم وهماهنگی ، چرخه پایدار ، علم وهنر