بشیر حسینی - کارشناس مدیریت امداد در سوانح غیرطبیعی
بهمن احمدی توانا - مدیر آموزش های کوتاه مدت، پژوهشکده سوانح طبیعی
زاهد نباتی - کارشناس ارشد مدیریت در سوانح طبیعی

وقوع حوادث و سوانح طبیعی باعث ایجاد شرایطی می‌شود که بدون بکارگیری راهکارهای مطرح در بحث مدیریت بحران، می‌تواند باعث افزایش آسیب‌پذیری جامعه گردد، به همین دلیل با اجرای راهکارهای مناسب در هر مرحله از فازهای مدیریت بحران می‌توان گام مؤثری در کاهش ابعاد خسارت‌بار حوادث برداشت. با توجه به اینکه شدت عوامل مخرب بوجود آورنده بحران مانند سیل، زلزله و ... به تنهایی تعیین‌کننده میزان خسارت نیستند، عکس‌العمل‌های برنامه‌ریزی نشده در برابر این حوادث، میزان نهایی خسارت‌ها را مشخص می‌نماید. به همین منظور داشتن تعریف و برنامه‌ای منسجم و یکپارچه در مدیریت بحران برای ایجاد زیرساخت‌ها و امکانات مناسب و مورد نیاز برای تحقق آن در شرایط بحرانی، به میزان قابل توجهی از تلفات خواهد کاست. بدیهی است که توجه به مدیریت بحران فقط در زمان وقوع حوادث ناگهانی، کم‌اثر و حتی بی‌اثر خواهد بود. برنامه‌ریزی و طراحی فیزیکی زیرساخت‌ها، امروزه در کشورهای توسعه یافته به گونه‌ای است که آثار و نتایج صدمات ناشی از مخاطرات طبیعی را بطور چشمگیری با کاهش مواجه نموده و آن را بهترین راه‌حل برای رویارویی و مقابله با سوانح و مخاطرات طبیعی می‌دانند. در چند دهه اخیر، تأمین و حفظ شرایط ایمن در قبل و بعد از بروز حادثه از طریق تدوین طرح‌های کارآمد در زمینه برنامه‌ریزی یکپارچه تأسیسات زیربنایی شهرها در کاهش بحران اهمیت بسیاری پیدا نموده است. این مقاله درصدد ارائه بهترین راه‌حل ممکن از بین‌ راه‌حل‌های نامطلوب کاهش اثرات سوانح و افزایش ایمنی در شهرها است.

تأسیسات زیربنایی، آسیب‌پذیری، برنامه‌ریزی استراتژیک، مدل سوآت (SWOT)