ویژگی های شخصیتی و سبک های مدیریت تعارض مدیران دردانشگاه علامه طباطبائی (ره)

شخصیت مدیران، در فرآیند و انتخاب روش حل تعارض و سبک مدیریت تعارض تأثیرگذار است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با سبک های مدیریت تعارض در دانشگاه علامه طباطبایی بود. این مطالعه میدانی از نوع مقطعی به شیوه همبستگی در سال 1391 روی 44 نفر از مدیران (عالی، میانی و گروه) و 44 نفر از کارمندان تابع آنها در حوزه ریاست دانشکده های دانشگاه علامه طباطبایی(ره) در شهر تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ویژگی های شخصیتی مدیران براساس پرسشنامه شخصیت NEO و سبک مدیریت تعارض براساس پرسشنامه مارس روبرت مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار 19 spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن است سبک تهاجمی و قاطع بیشترین فراوانی را در بین مدیران و سبک بینابین کمترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. بنابراین کد 2 (در شرح ویژگی های شخصیتی که بیانگر شخصیت متغیر افراد یعنی نمرات بین 25 تا 48 است) بیشترین فراوانی و کد 1 (نمرات بین 12 تا 24 ) کمترین فراوانی را در این ویژگی هایشخصیتی به خود اختصاص داده اند. کد 2 بیشترین فراوانی را در ویژگی شخصیتی اشتیاق به تجارب تازه و بعد از آن به ترتیب در درون گرایی- برون گرایی، توافق پذیری، پایداری هیجانی و مسئولیت پذیری داشته است. تمامی مدیران از هر ویژگی کم و بیش هرسه سبک مدیریت تعارض را دارا می باشند ولیاکثریت 71 % دارای سبک تهاجمی و قاطع و اقلیت 2% دارای سبک بینابین می باشند. بین هیچ یک از ویژگی های شخصیتی و سبک های مدیریت تعارض مدیران این دانشگاه رابطه ای وجود ندارد. بنابراین مدیران این دانشگاه با حداکثر فراوانی کد 2 در ویژگی شخصیتی اشتیاق به تجارب تازه، بیشتر از سبکتهاجمی و قاطع و کمتر از سبک بینابین استفاده می کنند. شخصیت متغیر افراد در این ویژگی های شخصیتی، عدم ثبات و عدم رابطه معنادار در انتخاب سبک های مدیریت تعارض را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، سبک های مدیریت تعارض ، مدیران