علی احمدی بفرویی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایرانشهر
فاطمه قانع - کارشناس مدیریت دولتی
زهرا افخمی - کارشناس مدیریت دولتی

هدف از این مقاله معرفی و بررسی آزارهای جنسیتی به عنوان عاملی مخرب درون سازمان است. این پدیده عاملی است ناشناخته درون سازمان که بر منابع انسانی و به ویژه زنان تاثیرات منفی زیادی دارد و کارایی سازمان را نیز تا حد زیادی کاهش می دهد. بروز این آزار در اکثریت سازمان ها به علل اجتماعی، فرهنگی و مذهبی به جای تحلیل و حل مسئله به شیوه عقلایی، مورد کتمان قرار می گیرد و مدیران از بررسی این مسئله درون سازمان خود گریزانند که این رفتار منجر به سوء استفاده و آسیب جنسی نظیر آزارهای کلامی، غیر کلامی و فیزیکی می شود. آزار جنسی پیامد های منفی بسیاری دارد که از جمله آنها می توان به مشکلات جسمی و روانی در زنان شاغل و کاهش بهره وری سازمان ها اشاره کرد. ضعفقوانین، عدم آموزش صحیح، نابرابری شغلی، بی عفتی زنان، فاصله قدرت،حفظ حیثیت، مسایل فرهنگی و فاصله درآمدی از عوامل اصلی در بروز رفتار های جنسی محسوب می شوند. در این مقاله مفهوم آزار های جنسیتی کاملا تعریف عملیاتی شده و پیامد های ناشی از آن به وضوح معرفی می شود و سپس بر اساس مطالعات تطبیقی راهکار هایی در جهت رفع و کاهش اثرات منفی آن ارایه می گردد. ازبین مهمترین راهکار های مقابله با آزار های جنسیتی می توان کنترل سازمانی، تدوین قوانین مناسب، روان شناسی پرسنل، رعایت عفت، تاکید برتعالیم اسلامی ،تجزیه و تحلیل سابقه ی افراد قبل از ورود به سازمان، برخورد های قانونی با متجاوزان، توانمند ساختن زنان و ارائه آموزش های لازم به آنها را نام برد.

آزارهای جنسیتی، سازمان، تبعیض جنسی، زنان شاغل، توانمندسازی زنان