سهراب دل انگیزان - استادیار – دانشگاه رازی کرمانشاه
پرستو امیریانی - کارشناس ارشد علوم اقتصادی
زینب خالوندی - دانشجوی دکتری دانشگاه رازی کرمانشاه

متغیرهای رشد اقتصادی و بیکاری بخشی از مباحث مهم اقتصاد کلان و سیاستها و برنامههای اقتصادی کشورها محسوب میشوند. بدون تردید رابطهی بین این دو متغیر و چگونگی تأثیرگذاری آنها میتواند منجر به بهبود برنامهریزیهای آینده وهمچنین کارایی سیاستگذاریها شود. در این مقاله رابطهی بین تولید ملی و بیکاری در 03 استان ایران با تفکیک آنها به دو گروه )بر اساس جمعیت( و با توجه به قانون اوکان بررسی شده است. در این خصوص دادههای تولید ناخالص ملی واقعی، نرخ بیکاری، جمعیت و عملکرد اعتبارات عمرانی استانها طی سالهای 4031 تا 4034 کشور ایران مورد استفاده قرار گرفته است.مدل تحقیق به روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) دو مرحلهای و با استفاده از نرم افزار stata تخمین زده شده است. نتایج حاکی از آن است که رابطهی معکوس بین بیکاری و رشد اقتصادی )قانون اوکان( در استانهای ایران طی دورهی مورد بررسی بر اساس مدلهای ارایه شده برقرار است و فقط بر اساس مدل سوم و در استانهای با جمعیت کمتر از 1/5میلیون نفر این ضریب مثبت شده است. همچنین ضریب به دست آمده بر اساس مدلها و مناطق تفکیک شده، متفاوت است

بیکاری، تولید ملی، قانون اوکان، استانهای ایران، دادههای پانل، روشGMM دو مرحلهای