محمدرضا علمدار - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه یاسوج
اصغر لشنی زادگان - استادیار بخش مهندسی شیمی دانشگاه یاسوج
پرویز درویشی - استادیار بخش مهندسی شیمی دانشگاه یاسوج

یک مدل ریاضی برای بررسی انتقال جرم و انتقال حرارت و مقایسه شدت آن در نواحی مختلف در خشک کن دروازه­ای ارائه می گردد. سپس از نتایج حاصل از مدلسازی به منظور بهینه سازی و افزایش ظرفیت تولیدمحصول در خشک کن دروازه­ای استفاده می شود. این نتایج به صورت تغییرات عدد بایوت، توزیع دمای متوسط، توزیع­رطوبت، توزیع های دما درون ذرات، تغییرات عدد لوئیس­ و تغییرات نرخ تبخیر در طول خشک­کن ارائه می شوند. با توجه به محدوده­ تغییرات عدد بایوت در بازه 1.28تا 1.51 در حین خشک شدن، فرضیه توزیع دمای یکنواخت­وشیب دمایی ناچیزدر ذرات نامعتبر می باشد. توزیع­های رطوبت و جرم حاکی از شدیدتر بودن تغییرات در محفظه احتراق نسبت به منطقه حلزونی­می باشند، به طوریکه پس از خروج از محفظه احتراق تمایل به تبادل جرم با محیط کمتر می شود. با توجه به نمودارهای­رطوبت­ودمای متوسط، جهت بهینه سازی در مصرف انرژی­وکاهش هزینه های سرمایه گذاری در ساخت خشک­کن­دروازه­ای­می­توان طول فعلی خشک­کن را به کاهش داد. توافق­خوبی بین پیش بینی های­حاصل از مدلسازی و نتایج آزمایشگاهی برای تغییرات رطوبت و دما در طول خشک کن وجود دارد.

مدلسازی، انتقال جرم، انتقال حرارت، خشک­کن دروازه­ای، رطوبت