پیشنهاد زمانبندی بهینه برای تقاطع چراغدار در راستای افزایش کارایی میزان عبور وسایل نقلیه (مطالعه موردی در شهر تهران)
عنوان مقاله: پیشنهاد زمانبندی بهینه برای تقاطع چراغدار در راستای افزایش کارایی میزان عبور وسایل نقلیه (مطالعه موردی در شهر تهران)
شناسه ملی مقاله: TTC13_302
منتشر شده در سیزدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک در سال 1392
شناسه ملی مقاله: TTC13_302
منتشر شده در سیزدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی منصور خاکی - استاد دانشگاه علم و صنعت ایران گروه مهندسی
امیر اسماعیل فروهید - دانشجوی دکتری مهندسی عمران - راه و ترابری دانشگاه علم و صنعت ایران
سپهر همتی - کارشناس مهندسی عمران-دانشگاه علم و صنعت ایران
خلاصه مقاله:
علی منصور خاکی - استاد دانشگاه علم و صنعت ایران گروه مهندسی
امیر اسماعیل فروهید - دانشجوی دکتری مهندسی عمران - راه و ترابری دانشگاه علم و صنعت ایران
سپهر همتی - کارشناس مهندسی عمران-دانشگاه علم و صنعت ایران
پیچیدهترین موقعیت خاص در سیستم هر خیابان تقاطعهای درجهبندی شده میباشند. در یک تقاطع معمولی از نوع خیابان چهارراهی، دوزاده حرکت عرف وسائل نقلیه (گردش به چپ، حرکت ماینی یا از وسط، چرخش به راست هریک از چهار جهت) و چهار حرکت عرف پیاده رو درطول خیابان وجود دارد. این حرکات بطور بالقوه بوجود آوردنده بسیاری از مشکلات در جاهایی هستند که وسائل نقلیه و یا مسیرهای پیادهرو در یک زمان و در یک مکان بصورت فیزیکی با هم برخورد مینمایند. تفاوت اساسی بین زمانبندی طراحی شده و زمانبندی موجود، این است که در زمانبندی طراحی شده تقاطع با سبز متأخر کار میکند یعنی وسایل نقلیه در مرحله قبل میایستند در حالی که وسایل نقلیه در جهت مقابل شروع به حرکت میکنند. در اینجا چون در این جهت گردش به چپ با جریانی مقابله ندارد در نتیجه این گردش به چپ نیز به صورت محافظت شده صورت میگیرد.
کلمات کلیدی: تقاطع، فازبندی، وسایل نقلیه، عابر پیاده نمونهگیری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/259704/