واکنش رشدی شنبلیله به برهمکنش نیتروژن و مس

با توجه به مسئله طبیعی بودن مواد استحصال شده از گیاهان دارویی می‌بایست در به کارگیری از کودهای شیمیایی دقت نظر بیشتری اعمال نمود. به منظور بررسی تأثیر نیتروژن و مس بر واکنش‌های رشدی شنبلیله، ازمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در یزد انجام گرفت.تیمارهای این آزمایش شامل نیتروژن در چهار سطح (صفر، 300، 400 و 500 کیلوگرم در هکتار) و مس در سه سطح (صفر، مصرف خاکی به مقدار 30 کیلوگرم در هکتار و محلول‌پاشی با غلظت 5/0 درصد) بود. نتایج نشان داد که اثر نیتروژن بر ارتفاع بوته، وزن تر و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بود، هم چنین اثر مس بر ارتفاع بوته در سطح احتمال 5 درصد و بر وزن تر و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار شد. تأثیر برهمکنش نیتروژن و مس تنها بر عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بود. با کاربرد و افزایش مقدار نیتروژن، ارتفاع بوته ، وزن تر و عملکرد بیولوژیک شنبلیله افزایش یافت. مصرف خاکی مس بر هر سه این صنعت اثر افزایشی معنی دار داشت؛ در حالی که در هر سه صفت، تأثیر کاربرد محلول پاشی معنی‌دار نبود. بیشترین عملکرد بیولوژیک از تیمار 500 کیلوگرم نیتروژن همراه با مصرف خاکی مس به دست آمد.

کلیدواژه ها:

محلول‌پاشی ، مصرف خاکی ، عناصر کم مصرف ، گیاهان دارویی