اصغر صالحی - دکتری برنامه ریزی روستایی و محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران
پریسا کرباسی - کارشناس ارشد توسعه روستایی و محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
عباس افتخاری - کارشناس ارشد آبخیزداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران
ابراهیم صادقی - کارشناس ارشد آبخیزداری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد

یکی از مسائل بسیار مهم و اساسی که امروزه اکثر کشورهای با آن مواجه بوده و هستند، محدودیت منابع آب و خاک و استفاده بی‌رویه و نامطلوب از این منابع و تخریب محیط زیست به دست انسان‌ها می‌باشد. ابخیزداری به فرایند تنظیم و اجرای مقدماتی برای اداره‌ی منابع یک آبخیز با هدف فراهم آوردن خدمات و محصولات، بدون آسیب رساندن به منابع خاک و آب، تعریف شده است و در برنامه‌های آبخیزداری معمولاً بایستی عوامل اجتماعی، اقتصادی و سازمانی موثر در داخل و خارج آبخیز را نیز در نظر گرفت (شنگ ،ه 14376: 24) . به دلیل پیچیدگی و چند بعدی بودن اکوسیستم‌ها و برخورداری از تأثیرات بلندمدت، تلفیق سیستم‌های ابخیز با سیستم‌های اقتصادی – اجتماعی رایج در یک منطقه و دخیل بودن عوامل انسانی به عنوان یکی از مهم‌ترین مؤلفه ها در سیستم‌های اقتصادی – اجتماعی رایج در یک منطقه و دخیل بودن عوامل انسانی به عنوان یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌ها در بهره‌برداری و حفاظت از حو زه‌ی آبخیز، مدیریت ابخیزها نیازمند تدوین و اجرای فعالیت‌ها و برنامه هایی است تا بتوان از نظریات و بازخوردهای ذی‌نفعان در مراحل مختلف طراحی، تدوین و اجرای طرح استفاده کرد (al,2008voinovet). از طرفی دیگر وجود تفکر سیستمی به موضوع آب، خاک و رابطه آن‌ها با فعالیت‌های و اجتماعی بهره‌برداران از جمله ضروری‌ترین اقدام در طرح‌های آبخیزداری به حساب می‌آید. (صالحی، 1381).

استراتژی اقتصادی، استراتژی اجتماعی، مشارکت، قابلیت sowt