مقایسه اثرات چرای مستقیم دام و برداشت دستی علوفه بر روی وضعیت و گرایش مرتع(مطالعه موردی: روستای نوره بخشی از مراتع شهرستان سنندج)

به منظور بررسی اثرات چرای مستقیم دام و برداشت دستی بر روی وضعیت و گرایش مرتع،نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش تصادفی سیستماتیک و به وسیله ی پلات های 1 متر مربعی و همچنین تعیین میزان تولید و ظرفیت با استفاده از روش تخمین و اندازه گیری مضاعف و تعیین وضعیت و گرایش مرتع، با استفاده از روش ترازوی گرایش مرتع، انجام گرفت. در این منطقه با مرتع، گردشی در حوزه مورد نظر و با استفاده از نقشه های توپوگرافی با مقیاس 1:50000 و با استفاده از برنامه ی Google earth و با توجه به دیدی که از مرتع، مورد نظر به دست آمده بود تیپ های گیاهی مورد بررسی و اراضی زراعی و باغات مشخص شد و سپس مساحت واحدهای کاری محاسبه گردید. در این حوضه 2 تیپ گیاهی تشخیص داده شد؛ میانگین پوشش گیاهی در این منطقه 72.9 درصد می باشد و گونه های غالب آن شامل Hetranthelium sp.و Bromusdanthonieae و Prangus sp.و Bromusو tomentellus می باشد.هم چنین میانگین تولید در این مرتع،506.25 کیلوگرم در هکتار می باشد و در مجموع در طی 4 ماه بهره برداری 283.4 واحد دامی می تواند در آن وجود داشته باشد. نتایج نشان داد که در این مرتع، تیپ I با وضعیت ضعیف و گرایش منفی که علوفه به طور دستی برداشت می شود و تیپ ΙΙ با وضعیت خوب و گرایش مثبت که در آن چرای متعادل دام صورت می گیرد وجود دارند که میتوان با راهکارهای مناسب و مدیریت اصولی همچون چرای متعادل دام و رعایت ظرفیت مرتع، گام های موثری در جهت اصلاح و بهبود برداشت.

کلیدواژه ها:

حوزه آبخیز نوره ، پوشش گیاهی ، وضعیت مرتع ، روش تصادفی _سیستماتیک ، تولید علوفه