سید جواد شجاعت الحسینی - کارشناس ارشد آموزش محیط زیست
سحر رشیدی - کارشناس ارشد آموزش محیط زیست

ترویج آموزش کشاورزان به عنوان یک نظام آموزشی خاص مطرح می باشد که هدف آن یاری مردم روستایی است تا به واسطه تلاش های فردی و دسته جمعی، موقعیت اقتصادی و اجتماعی را همراه با صیانت از محیط زیست بهبود بخشند. ترویج آموزش کشاورزی بر آن است که در اطلاعات، مهارت، بینش و نگرش کشاورزان نسبت به حراست از محیط زیست تغییرات مثبت حاصل آید و بدیهی است در این روند روستاییان و خصوصاً کشاورزان از مخاطبان اصلی برنامه های ترویجی محسوب خواهند شد. این پژوهش کاربردی با هدف تبیین نقش ترویج و آموزش کشاورزی در افزایش مشارکت روستاییان در توسعه پایدار و با روش توصیفی- پیمایشی در دهستان کرد کندی شهرستان بستان آباد صورت پذیرفته است. جامعه آماری 7000 نفر و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 364 نفر تعیین گردید. روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم طبقه بوده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بوده که روایی محتوای آن با کسب نظرات متخصصان وزارت جهاد کشاورزی مورد تایید قرار گرفت. ضریب اعتبار پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و برنامه اکسل برای بخش های مختلف بیش از 80% به دست آمد که نشان دهنده مناسب بودن ابزار پژوهش است.نتایج نشان داده است که کشاورزان از بین روش های آموزشی ترویج، بیشترین استفاده را از تماس با مروجان کشاورزی می برند، بیشتر روستاییان بیان کرده اند که مطالب نشریه ترویجی با نیازهایشان مطابقت داشته است و مطالب آموزشی در کلاس های ترویجی برایشان قابل فهم بوده است.نتایج آزمون های همبستگی نشان داد بین میزان انگیزه کشاورزان روستایی جهت مشارکت در توسعه پایدار روستایی و متغیرهای تحصیلات، شرکت در فعالیت های آموزشی ترویجی، موانع مشارکت، بعد خانوار و شرکت در کلاس های آموزشی ترویج رابطه ای معنی دار با 99 درصد اطمینان وجود دارد.نتایج اولویت بندی انگیزه های کشاورزان جهت مشارکت در توسعه نشان داد که مطرح شدن به عنوان یک فرد موفق بیشترین تاثیر را در برانگیختن انگیزه آنان جهت مشارکت در توسعه پایدار روستایی دارد.

توسعه پایدار،آموزش کشاورزی،مشارکت،کشاورزی ارگانیک