محمد جواد شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم و فنون مازندران
ایرج مهدوی - دانشیار دانشگاه علوم و فنون مازندران
نیکبخش جوادیان - استادیار صنایع- دانشگاه علوم و فنون مازندران

ایجاد مدلسازی کل نگر که بتواند بنگاه زنجیره تامین توسعه یافته را در یک سطح استراتژیکی دربرگیرد ابتدا توسط صنعت و اخیرا توسط انجمن های علمی تشخیص داده شده است.استراتژی تصمیم گیرنده به مدلهای فراگیر و جامع برای راهنمایی آن ها در تصمیم گیری های موثر که سود بخشی زنجیره کامل را افزایش می دهد نیاز دارد. تعیین شکل و پیکر بندی شبکه ی بهینه ، سیاست های مدیریت موجودی ، قراردادهای تأمین ، استراتژی های توزیع ، انضمام و یکپارچگی زنجیره ی تأمین ، استراتژی های تدارک و منبع یابی تأمین از خارج شرکت ( استفاده از شرکت دیگری برای تأمین ) ، طرح محصول و تکنولوژی اطّلاعات ، مثال هایی ابتدایی از تصمیم گیری استراتژیک هستند که روی توانایی سود بخشی دراز مدّت تمامی زنجیره ی تأمین مورد نظر ، تأثیر می گذارد . در این مقاله ، ما ،متولوژی پویایی سیستم ( سیستم های پویا ) را به عنوان ابزار مدلسازی و تجزیه و تحلیل همراه با در نظر گرفتن موضوع های استراتژیک برای زنجیره های تامین غذایی اتخاذ می کنیم. ما راهبردی برای متدولوژی ارائه می دهیم و بهبود و پیشرفت آن را برای مدلسازی استراتژیک زنجیره های تامین یک و چند ستونی ارائه می کنیم. در نتیجه ، ما به طور عمیق موضوع کلیدی مدیریت زنجیره تامین استراتژیک که یکی از آن برنامه ریزی ظرفیت بلند مدت است را تحلیل می کنیم خصوصا ، خط مش برنامه ریزی ظرفیت را برای مدیریت زنجیره غذایی با جریان های ناپایدار موعد پرداخت و با پارامترهای محدودیت های بازار بررسی می کنیم . سرانجام ما قابلیت اجرایی متدولوژی توسعه یافته ی مورد نظر را روی یک شبکه ی چندین رده ای از یک زنجیره ی عمده ی غذاهای سریع ، نشان می دهیم .

سیستم های پویا ، مدیریت زنجیره تامین استراتژیک ، لجستیک های غذایی ، برنامه ریزی ظرفیت