خسارت زیست محیطی به زادآوری و توده سرپا بر اثر عملیات حمل چوب با زتور (مطالعه موردی:جنگل لیره سر تنکابن)

بهره برداری از جنگل به منظور استفاده از محصولات چوبی جنگل در هریک از مراحل خود از جمله مرحله چوبکشی باعث خسارت به توده باقی مانده خواهدشد که که این خسارت به زادآوری و توده سرپا می شود که ممکن است به صورت خراش و شکستگی ریشه، زخمی شدن تنه و شکستن شاخه ها و تاج می باشد. این بررسی در پارسل 435 از جنگل لیره تنکابن انجام شده است. هدف این تحقیق بررسی میزان خسارت وارده به زادآوری و توده سرپا در مرحله چوبکشی درخت می باشد. نتایج به دست آمده نشان داده که گروه رویشی نونهال ونهال 86/6 و شل 10 درصد از خسارت مربوط به زاد آوری را داشتند . بیشترین و کمترین نوع آسیب به ترتیب (48/8 درصد) وخم شدن تاج (13/3درصد) بوده است. در مورد خسارت به توده باقی مانده بیشترین خسارت در طبقه قطری 40-20 و70-40 سانتی متری می باشد.

کلیدواژه ها:

زادآوری و توده باقیمانده ، صدمه بهره برداری ، زخم ، مسیر چوب کشی ، خسارت زیست محیطی