مسلم ملازهی - دانش آموخته کارشناس ارشد اگرو اکولوژی،دانشگاه زابل،زابل
محمود رمرودی - دانشیار،گروه زراعت،دانشگاه زابل،زابل
محمد گلوی - دانشیار،گروه زراعت،دانشگاه زابل،زابل
عبدالشکور رییسی - مربی،گروه باغبانی،دانشگاه ولآیت،ایرانشهر

به منظور بررسی اثرات کودهای بیولوژیک بر ویژگی های کمی و کیفی ماش تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صور ت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای آبیاری به عنوان عامل اصلی عبارت بودند از : a1) آبیاری بر اساس 90 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در کل دوره رشد (شاهد)، a2) آبیاری بر اساس 75 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در کل دوره رشد (تنش ملایم) و a3) آبیاری بر اساس 60 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در مرحله رویشی (تنش شدید) و عامل فرعی شامل : b1) فسفات زیستی بارور 2، b2) فسفات زیستی بارور 3، b3) تلقیح با مایکوریزا گونه Glomus mosseae، b4) تلقیح با مایکوریزا گونه Glomus intraradic و b5) شاهد (بدون تلقیح) بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تنش خشکی بر درصد پروتئین، پرولین، میزان رطوبت نسبی برگ و درصد سدیم دانه تاثیر معنی داری داشت و بر میزان پتاسیم تاثیر معنی دار نداشت. با افزایش تنش از میزان تمام پارامترها به جز سدیم کاسته شد. تاثیر کودها بر میزان رطوبت نسی و پتاسیم معنی دار و بر پروتئین، سدیم و پرولین غیرمعنی دار نشان داد. بیشترین میزان پروتئین از تیمار میکوریزا 2 بدست آمد. بیشترین میزان سدیم و پتاسیم به ترتیب تحت تاثیر فسفات بارور 2 و شاهد به دست آمد.

ماش،کودهای زیستی،صفات،کمی،صفات کیفی