بررسی ژئو شیمی و اثرات زیست محیطی کروم در خاک های مناطق افیولیتی

امروزه خاک یکی از مهمترین منابع است که می تواند بسیاری از نیازهای جوامع امروز جهان را برآورده سازد، بنابراین عدم آلودگی خاک به عناصر سمی و بررسی تأثیر این آلودگی در سلامت زنجیره غذایی، از جمله مسائلی است که نیازمند مطالعه و پژوهش بیشتر می باشد. مناطق افیولیتی از جمله مناطقی می باشند که در آلودگی به فلزات سنگین از پتانسیل بالایی برخوردار هستند. هوازدگی سنگهای افیولیتی به ویژه آنهایی که غنی از سرپانتین هستند، خاکها و رسوباتی با غلظتهای بالای کروم و دیگر فلزات سنگین تولید می کند. کروم در فرم شش ظرفیتی، یک سرطان زای قوی بوده و برای جانوران و انسانها فوق العاده سمی است. نشانه های سمیت Cr در گیاه به صورتهای متوقف شدن رشد گیاه، آسیب دیدن ریشه و کلروسیز در برگهای جوان، باند کلروتیک بر روی حبوبات و وجود برگهای قرمز مایل به قهوه ای در برخی از گیاهان ظاهر می شود. میانگین متداول غلظت Cr در خاک های سطحی سرتاسر جهان، mg kg -154 برآورده شده است. غلظت cr خاک ها که در بازه وسیع 1 تا mg kg -11500 تغییر می کند، در برخی خاک های مشتق شده از سرپانتین، تا mg kg -1125000 نیز می رسد. با توجه به پتانسیل بالقوه خاکهای مناطق افیولیتی از نظر آلودگی به فلزات سنگین، مطالعه حاضر به بررسی ژئوشیمی و آثار زیست گونه زایی، تحرک، واکنش و دسترسی زیستی Cr را در خاک ها کنترل می کنند. همچنین Cr(VI) در خاک هایی وجود دارد که در آنها، PH بالاتر، شرایط هوازی و مواد آلی کم باشد تو اکسیدهای Fe و Mn حضور داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کروم ، مناطق افیولیتی ، اثرات زیست محیطی ، ژئوشیمی ، آلودگی فلزات سنگین