آرش اطهری - دانشجوی کارشناسی ارشد فرآوری مواد معدنی، دانشگاه یزد، دانشکده معدن و متا
ناصر شهرکی - کارشناس سازمان صنایع و معادن استان سیستان و بلوچستان

تعیین محدوده نهایی، یکی از مراحل مهم طراحی و برنامه‌ریزی معادن روباز است. محدوده نهایی معدن (پیت)، نشان دهنده ابعاد و شکل معدن در پایان عمر آن است. این محدوده میزان ذخیره قابل استخراج و مواد باطله‌ای که باید تا آخر عمر معدن حمل و انبار شوند و از لحاظ فنی و اقتصادی توجیه‌پذیر باشند، را مشخص می‌کند. کانسار کرومیت گونیچ در 182 کیلومتری جنوب غربی زاهدان واقع شده است. ماده معدنی کرومیت در این کانسار به صورت عدسی شکل با امتداد طولی و دارای شیب تقریباً قائم می‌باشد. نتایج حاصل از مطالعات فنی - اقتصادی نشان می‌دهد که استخراج روباز به روش پلکانی با نسبت باطله‌برداری(w/o) 2.27 و حداکثر ارتفاع و شیب پله‌ها به ترتیب 8 متر و 70 درجه، شرایط بهینه برای طراحی پیت نهایی هستند که در نهایت محدوده نهایی معدن با هدف بهینه سازی استخراج به روش سعی و خطا تعیین شد. با توجه به وضعیت توپوگرافی کانسار و نتایج حاصله، شیب نهایی معدن در بخش پر شیب (بخش جنوب ذخیره) 55 درجه و در قسمت کم شیب آن (بخش شمالی) 40 درجه در نظر گرفته شد

کرومیت ، محدوده نهایی معدن ، مطالعات فنی اقتصادی ، نسبت باطله برداری ، روش سعی و خطا 2