مریم منوچهری - کارشناس ارشدرشته مرمت و احیابناهاوبافتهای تاریخی
حامد شفیعی - عضوهیئت علمی دانشگاه شیخ بهایی گروه شهرسازی بهارستان اصفهان

یکی از الگوهای منحصر به فرد معماری ایرانی، خانه سنتی است.خانه در هر اقلیم و منطقه با توجه به نیازهای خاص آن به شیوه های چشمگیر جوابگو بوده و پاسخگوی نیازهای ساکنانش ونیز سازگار با روحیه ی آنان بوده است. ویژگی مهم دیگر خانه ی ایرانی انعطاف پذیری فضایی آن است که با توجه به تغییرات کم وبیش سطحی که این فضاها در طول زمان متحمل شده همواره خود را همراه با زمانه کرده و این است نمونه ومصداقی بر یک معماری پایدار که متاسفانه امروزه با عدم شناخت صحیح ارزشهای هویتی، فرهنگی، فضایی، .....این کالبد، مرمت ها و احیاهای نادرستی بر آن انجام گرفته ومی گیرد که هویت خانه ی ایرانی خصوصا روح سکونتی آن را خدشه دار می کند. در این مقاله تلاش بر آن شده تا با یک معرفی اجمالی توجه به سمت پایداری معماری خانه ی ایرانی جلب شده و با نگاهی گذرا به فضاهای پر رمز و راز خانه ایرانی، حرکت همراه با زمانه ی آن در طول زمان ستوده شود نیز با توجه به این پتانسیل و شناخت آن احترامی بر ارزش آن گماشته شود و ایده هایی برای مرمت و احیای این تک دانه ی باارزش در نظر گرفته شودتا باعث ارتقا و جاودانگی آن گردد

خانه ، احیاء ، پایداری ، خانه ایرانی ، معماری پایدار