جواد واثقی امیری - دانشیار، دانشگاه صنعتی نوشیروانی
سیدمحمد رضوی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد زلزله از موسسه عالی علوم و فناوری آریان

میراگرهای غیر فعال به خاطر کم هزینه بودن و تکنولوژی مناسبتر نسبت به میراگرهای فعال و امکان استفاده آنها در داخل کشور، ارجحیت دارند. میراگرهای اصطکاکی در زمره سیستمهای کنترل غیرفعال می باشند وزمانی فعال میشوند که نیرو در آنها به تراز معین از پیش تعیین شدهای (بار لغزش بهینه ) برسد . در این تحقیق با قرار دادن میراگر اصطکاکی پال به شکل مناسب در ساختمان های 8 و 12 طبقه با بادبندهایضربدری شکل و در محل تلاقی بادبند، رفتار این سازهها تحت زلزلههای دور از منبع لرزه زا و نزدیک آن، مورد بررسی قرار میگیرد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که میراگر تحت اثر زلزلههای حوزه دور و حوزه نزدیک، مفید بوده و برای هر دو نوع زلزله ها در سازههایی با تعدادطبقات بالاتر مناسبتر بوده است. علاوه بر آن نشان داده شده است که انتخاب نیروی لغزشی برابر با12/5 تا 20 درصد وزن سازه به جوابهای مناسبتری منتهی میگردد.

میراگر اصطکاکی پال، زلزله حوزه نزدیک و حوزه دور، بار لغزش بهینه، شاخصهای عملکرد