بهروز فخری شوشتری - استادیار ، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی عمران
اقبال شاکری - دانشجوی کارشناسی ارشد ، مهندسی عمران (مدیریت ساخت)، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی عمران

در این مقاله، طراحی سازهای به عنوان فرایندی پیچیده و چند معیاره مورد تاکید قرار گرفته و با تشریح بیشترمراحل مختلف طراحی، عدم استفاده از ابزارهای قدرتمند تکنولوژی اطلاعات در مراحل طراحی مفهومی و نیززارائه جزئیات اجرایی مشخص گردیده است. به عبارت دیگر، مشخص شده است که امروزه، مهندسین سازه، تنها در زمینه آنالیز تنش از ابزارهای کامپیوتر و پردازشهای اتوماتیک بهره گرفته و در سایر مراحل طراحی خود ازچنین ابزارهای دقیق و سریعی کمتر استفاده مینمایند. به همین منظور، ابتدا با معرفی ابزارهای تکنولوژی اطلاعات در قالب سیستمهای CAD ، محیطهای مجازی و ابزارهای مشارکتی، نقش مثبت تکنولوژی اطلاعزات در پرنمودن فضاهای خالی از پردازشهای اتوماتیک در طراحی سازه نشان داده شده است. سپس استفاده ازابزارهای تکنولوژی اطلاعات با هدف بررسی کمی بهینهسازی فرایند نه به معنای درنظر گیری تمام قیودومشکلات و رفع آنها، بلکه به معنای بهتر نمودن فعالیت مهندسی تیم مشاور، با استفاده از تکنولوژی اطلاعات واز طریق حذف تنها برخی از اتلافات مورد مطالعه قرار گرفته است. در ادامه، با ارائه یک مطالعه موردی در - طراحی و ساخت سازههای صنعتی، نخست، زیانها و خسارات ناشی از بکارگیری روشهای مرسوم مورد بررسیقرار گرفته و سپا، با استفاده از تئوری اعداد فازی در لحاظ نمودن ابهامات موجود در پاره ای از دادهها و اطلاعات، ارزش افزوده به وجود آمده ناشی از تاثیر بکارگیری فرضی ابزارهای تکنولوژی اطلاعات، به صورتکمی بدست آمده است. نتایج حاصله، نشان می دهد که در فراینزد طراحی سازه به عنوان وظیفه اصلی مهندسین سازه، علیرغم حساسیت و اعمال دقت نظر در زمینه آنالیز تنش و استفاده از ابزارهای قدرتمند، هدف ایشان در طراحی و حل اقتصادی مساله با شکست مواجه میشود و هزینهها و خسارت های مختلفی را متحمل شده و به کارفرما و سایر قسمتها تحمیل می نماید.

تکنولوژی اطلاعات، بهینه سازی، سازه، سیستم های CAD