اصلاح روش های کلاسیک برآورد نشست الاستیک پی ها، برای دو پی نواری مجاور

تمامى روش هاى کلاسیک محاسبه ى نشست الاستیک پی ها، پی را تنها (منفرد) فرض مى کنند. این در حالى است که، پى ها معمولا در فواصل نزدیک به هم اجرا مى شوند. در نتیجه، تداخل میدان هاى تنش ناشی از بارگذاری هر کدام بر دیگرى، باعث رفتار متفاوت آنها نسبت به پى تنها مى شود. تقریبا هیچ روشی براى در نظر گرفتن اثر تداخل پى هاى مجاور، در محاسبه ى نشست الاستیک، وجود ندارد. در این پژوهش، میزان اثر تداخل دو پی نواری مجاور موازى سطحى صلب متکى بر خاک ماسه اى، در نشست الاستیک یکدیگر، به طور تقریبى برآورد شده است. این کار توسط مدل سازى عددی توسط نرم افزار رایانه اى اجزاء محدود پلکسیس، با در نظر گرفتن مدل رفتارى الاستیک خطى براى خاک، انجام گردیده است، همچنین پى هاى مجاور، به طور نموى و مساوى و همزمان، بارگذاری شده اند. از نتایج این پژوهش مى توان به، ناچیز شدن اثر تداخل دو پى نواری مجاور در فاصله ى لب به لب 5 برابر عرض پى؛ و افزایش حدودا 50 درصدى میزان نشست الاستیک دو پى نواری مجاور، نسبت به پى نواری تنهاى همسان، اشاره کرد، که در نظر نگرفتن این افزایش نشست الاستیک مى تواند منجر به نتایج فاجعه بارى گردد. همچنین براى اصلاح روش هاى کلاسیک، ضریبى تحت عنوان ضریب تداخل نشست الاستیک تعریف کرد یا که مى تواند براى اصلاح مقادیر نشست الاستیک محاسبه شده توسط روش هاى کلاسیک رایج، به کار رود (البته تنها براى دو پى مجاور نواری سطحى نزدیک به هم)

کلیدواژه ها:

نشست الاستیک ، ضریب تداخل نشست الاستیک ، دوپی نواری مجاور ، پلکسیس ، الاستیک خطی