زهرا عباس زاده - ربی، دانشکده فنی و حرفه ای سما ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران

آموزش عالی در حالی پای به هزاره سوم گزارده است که تحولات عمیق را تجربه نموده و بسیاری از ارکان آن دستخوش تغییر گردیده است شرایط متحول و متغیر محیطی (از محیط اجتماعی گرفته تا سطح جهانی) به ویژه پس از پدیدار شدن اندیشه و فرایند جهانی شدن سازمان‌ها را در معرض مسائل، نیازها و انتظاراتی تازه قرار داده است. بدیهی است در چنین شرایط نظام آموزشی نیز از این تحولات به دور نبوده و از آن تأثیر پذیرفته است. مسائل عدیده‌ای در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی ایران از قبیل عدم ارتباط دانشگاه‌ها با مراکز صنعتی و تولیدی، همسو نوبدن بازار کار با تحولات جهانی، عدم آگاهی و شناخت جوانان از بازار کار و.. مربوط به ایجاد و توسعه طرح کارآ؛فرینی در سیستم آموزش می‌باشد چرا که در نظام آموزشی ایران اکثر دانشجویان یک سلسله دروس تئوری را حفظ کرده و پس از امتحان دادن، موفق به اخذ مدرک می‌شوند، از سوی دیگر ساختار کلان مدیریت آموزشی کشور با رعایت تمرکز شدید سازمانیف ساختارهای سنتی دیوان سالارانه، زمینه‌های کمتری را در جهت بروز خلاقیت و نوآوری و تحقق اهداف مبتنی بر کارآفرینی فراهم می آورد. همین عوامل مضمون چنین پیامی را می‌سازد که نظام آموزشی ایران در تربیت افراد کارآفرینی چندان موفق نبوده است. مقاله حاضر درصدد است به بررسی نقش دانشگاه‌ها در توسعه کارآفرینی بسازد.

کارآفرین، دانشگاه کارآفرین