محمدرضا طبیبی - استادیار، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه مازندران
میثم شیرخدایی - استادیار، دانشکده اقتصادو علوم اداری، دانشگاه مازندران
مهرنوش صابری موحد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده اقتصادو علوم اداری، دانشگاه مازندران

روند رو به رشد تجارت جهانی با بهره گیری از استراتژی های فعال تجاری، انقلاب در فناوریاطلاعات و ارتباطات و رفع موانع تجاری در سطوح بین المللی، شتاب فزاینده ای یافته است بنابراینحضور فعال در عرصه تجارت جهانی نیاز به توجیه ندارد. امروزه با گسترش بازارها واهمیت یافتنرقابت پذیری درتجارت بین المللی، کشورهای جهان نیازمند درک صحیح ازجایگاه نسبی خود در مقایسه با سایر کشورها هستند تا از طریق آن بتوانند سیاست های اقتصادی و به ویژه صنعتی خود رامنطبق با موقعیت نسبی خود و براساس رویکردهای نوین اقتصاد جهانی، اتخاذ نمایند.شناخت این مسأله به آنها کمک خواهد کرد تا توانمندی های خود را در جهت بهبود عملکردشان ارتقا بخشند. یکی از مهمترین مشکلات امروز صنایع کشور، عدم رقابت پذیری و یکی از عوامل بروز این مشکل، عدم رویکردی مشخص به منظور افزایش رقابت پذیری است. مسأله اصلی مطالعه حاضر این است که رقابت پذیری شرکت از چه عواملی تشکیل می شود و نیز چه عواملی بر انتقال مزیت های رقابتی آنتأثیرگذارند؟ بنابراین با استفاده از یک مدل پیشنهادی که از جامعیت مناسبی برخوردار است مفاهیم بررسی می شود.

عوامل رقابت پذیری سطح شرکت