ضرورت حفاظت و حمایت از ماهی گورخری Aphanius vladykovi به عنوان یک گونه بومی انحصاری در معرض خطر انقراض در منطقه زاگرس مرکزی
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: کنفرانس ملی مخاطرات محیط زیست زاگرس
- کد COI اختصاصی: CEZ01_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1482
نویسندگان
کارشناس ارشد شیلات ، طرح بین المللی حفاظت از تنوع زیستی در سیمای حفاطتی زاگرس مرکزی
عضو هیئت علمی گروه تنوع زیستی و مدیریت اکوسیستم ها، دانشگاه شهید بهشتی
دانشجوی دکترای علوم محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
چکیده
منطقه راگرس بخشی از نقطه داغ تنوع زیستی ابرانی-آناتولی(_irano-anatolian)است.نقاط داغ تنوع زیستی جهان بر اساس دو ویژگی عمده شامل دارا بودن حداقل 1500 گونه گیاه آوندی بومزاد(endemic)و از دست دادن 70 درصدزیست گاههای خود انتخاب شده اند.برهمین اساس در سال 2000 بیست و پنج نقطه داغ تنوع زیستی در دنیا شناسایی شدند.که دربرگیرنده درحدود 44 درصد گیاهان و 35 درصد مهره داران جهان هستند. این 25 منطقه در حدود 87 درصد وسعت اولیه خود را از دست داده و از سوی دیگر در مجموع در برگیرنده تنها 1/4 درصد وسعت زمین هستند. در این میان منطقه ایرانی آناتولی یکی از 25 منطقه داغ تنوع زیستی دنیا طبقه بندی شده است.در ایران مجموعه کوهستان های زاگرس، البرز، کپه داغ و کوهپایه ها و دشت های چسبیده به این کوه ها جزو منطقه داغ ایرانی آناتولی هستند. کاملا مشخص است که این مناطق در برگیرنده بخش اعظم فون و فلور و یا به عبارت بهتر تنوع زیستی کشور هستند. زاگرس مرکزی با وسعتی در حدود25000 کیلومتر مربع تقریبا در برگیرنده بهترین و با ارزش ترین بخش های مجموعه زاگرس در نقطه داغ تنوع زیستی ایرانی آناتولی است. وضعیت توپوگرافی و آب و هوایی ویژه باعث شده تا در این مجموعه، تنوع زیادی از اکوسیستم ها و زیستگاه های منحصربه فرد به وجود آید و بدین ترتیب پذیرای تعداد زیادی از گونه ها شامل بیش از 2000 گونه از گیاهان و برخی گونه های مهره دار با ارزش، در معرض خطر و بومی شده است.مطالعات گذشته نشان داده است که برخی از گونه های دارای ارزش های اقتصادی، ورزشی، تزئینی، زیبایی شناسی و برخی گونه های بومی انحصاری ایران(Endemic)در منطقه زاگرس مرکزی حضور دارند. بررسی ها نشان داده است که بیشتر گونه های بومی انحصاری(Endemic)آب های شیرین ایران در این منطقه پراکنش و حضور دارند. از سوی دیگر وضعیت زیست شناسی و بوم شناسی بسیاری از گونه های ماهیان آب شیرین ایران مشخص نبوده و این امر اعمال مدیریت صحیح را در مورد جمعیت های گونه های مذکور با مشکل مواجه مینماید.در دهه های اخیر و در نتیجه تغییرات جمعیت، نظام های اقتصادی و اجتماعی و انواع و اقسام فشارها بر روی زیستمندان و تنوع زیستی این بخش از زاگرس از جمله ماهی ها رو به کاهش نهاده و در خصوص برخی گونه ها در حال حاضر در معرض تهدید بسیار جدی قرار دارند. جلوگیری از روند تهدیدها و حفاظت از تنوع زیستی اما یک لازمه ی بسیار بدیهی دارد: شناخت گونه و وضعیت زیستگاه. از این رو با توجه به سوابق مطالعاتی چند سال گذشته در زمینه شناسایی ماهیان استان چهارمحال و بختیاری و استان های مجاور، پراکنش این گونه تا حد زیادی مشخص گردیده و زیستگاه های شاخص نیز شناسایی شده است اما از میزان جمعیت آت اطلاع چندانی در دست نیست.در این راستا بررسی تنوع زیستی ماهیان زاگرس مرکزی از طریق شناسایی گونه های ماهیان، تعیین پراکنش گونه ها در زیستگاه های مختلف و تعیین ارزش های مختلف گونه های ماهیان )اقتصادی، حفاظتی، صید ورزشی، زیبایی شناسی و ...)بر اساس اطلاعات به دست آمده از فراوانی، پراکنش و برخی خصوصیات دیگر گونه ها و نیز شناسایی گونه های بومی، انحصاری و غیر بومی وارد شده به این حوضه و معرفی آنها برای مردم و افزایش آگاهی آنها می تواند به حفظ این گونه های ارزشمند کمک نماید.کلیدواژه ها
ماهی گورخری ،بومی انحصاری حفاظت و حمایت ، زاگرسمقالات مرتبط جدید
- استفاده از مواد دوست دار محیطزیست بهعنوان جایگزین برای صنعت بستهبندی مواد غذایی
- مروری بر کاربرد چارچوبهای فلزی-آلی در جذب دیاکسید کربن
- کنترل بهینه یک مدل دینامیکی امکانات و تسهیلات گردشگری در جهت توسعه پایدار مبتنی بر تاثیرات عوامل محیطی
- بررسی موانع پیاده سازی استانداردهایISO با تاکید بر مدیریت سبز با استفاده از شبکههای عصبی عمیق کانولوشن
- استخراج رمزارز و چالش های آلودگی محیط زیست
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.