لیلا شادرام - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه شهرکرد
افشین هنربخش - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه شهرکرد
رفعت زارع بیدگی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه شهرکرد
مهدی پژوهش - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه شهرکرد

سیل یکی از بلایای طبیعی است که بشر همواره با آن روبرو بوده است از این رو تخمین سیل و پهنه بندی آن برای کنترل سیلاب و مدیریت بهینه منابع آب به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک ازاهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از این تحقیق کاربرد روش ضریب سیل خیزی در دوره بازگشت های مختلف و تأثیر آن بر محیط زیست با روش فوق می باشد. بدین منظور برخی از ایستگاه های هیدرومتری حوضه آبخیزر کارون در استان چهارمحال و بختیاری انتخاب کرده که پس از جمع آوری دبی های حداکثری لحظه ای ایستگاه ها ی فوق ضریب سیل خیزی در دوره بازگشت های مختلف محاسبه گردید. از شاخص ضریب سیل خیزی به عنوان معیاری برای خطر پذیر بودن مناطق در مواجه با سیلاب می توان استفاده نمود.

ایستگاه هیدرومتری، حوزه آبخیز کارون شمالی، ضریب سیل خیزی، سیل، محیط زیست