غزاله احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل
زینب رستگاریان - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زابل
فاطمه حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زابل
اکبر کیانی - دانشیارجغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زابل

با شروع هزاره سوم میلادی به علت افزایش جمعیت دنیا و ک اهش سرانه آب در دسترس، فشار بر روی منابع آب افزایش یافته و دولت ها را با بحران های جدی مواجه کرده است، بگونه ای که بخش قابل ملاحظه ای از نزاع های بین المللی و مناقشات داخلی بر سر منابع آبی صورت می گیرد. این رقم برای کشورمان ایران به واسطه شرایط اقلیمی خاص به 80 درصد می رسد. این بحران در سالهای اخیر به مراتب جدی تر شده و به همین دلیل سازمان ملل متحده بازه زمانی 2005 تا 2015 را بعنوان دهه آب برای زندگی نامگذاری کرده است. بحران آب مشکلی جدی است که باعث فقر بدبختی بخش عظیمی از مردم جهان شده، انحرافات اجتماعی، درگیری ها، جنگ و جدالها و تنش های حاد سیاسی را افزایش داده و بدین طریق، نسل حاضر با با تهدیدی جدی مواجه کرده است. همچنین در ایران بیش از 94 درصد منابع آب در بخش کشاورزی مصرف می شود (بیش از 83 میلیارد متر مکعب)، از این رو کمبود آن منجر به آسیب پذیی خانواردهای کشاورز و ناپایداری معیشت آنان گردیده است. همچنین بر اساس شاخص بین المللی فالکن مارک، منابع آب ایران در آستانه بحران است، و بر اساس شاخص های UN و IWMI، منابع آب ایران در بحران شدید است. از این رو حل این بحران در گرو مشارکت آگاهانه، عالمانه و گسترده تمامی کشورهای جهان و همچنین ایران در حل بحران آب است. در این تحقیق که از نوع توصیفی- تحلیلی بوده سعی شده است به مشکلات ناشی از بحران آب بر بخش های مختلف از جمله کشاورزی در ایران پرداخته و راهکارهایی برای مقابله با آن ارائه دهیم.

ایران، بحران آب، چالش، کمبود