تاثیر استفاده از داده های مکانی در بهینه سازی اقدامات امداد و نجات در شرایط رویداد زمین لرزه های نیرومند (مورد کاوی شهر مشهد)

امروزه بواسطه توسعه سیستمهای اطلاعات مکانی زمینه بکارگیری اطلاعات گسلهای زمین در محدوده شهرها برای پیش بینی و محاسبه میزان تخریب ناشی از وقوع زلزله مخرب در شهرها فراهم شده است. در مقاله حاضر تلاش می شود تا تاثیر استفاده از زیرساخت داده های مکانی، در بهینه سازی اقدامات امداد و نجات در شرایط رویداد زمین لرزه های نیرومند، بررسی شود. لایه های زمین شناسی و گسلها، رفتار لرزه ای متفاوتی در برابر زلزله از خود نشان می دهند. زمین های آبرفتی ، گسلهای فعال و میزان استحکام لایه های زیرین شهر، از عوامل مورد رسیدگی در این رفتار شناسی هستند. امواج لرزه ای شهر مشهد با استفاده از شبکه شتاب نگاری خراسان و شبکه پایش حسگرهای مشهد و شبکه لرزه نگاری کشور، بصورت برخط ، دریافت و در سامانه ای که توسط شرکت دانش بنیان پژوهشگران رخدادهای طبیعی طوس، طراحی شده است، ثبت و نگهداری می شود. پارامترهای امواج لرزه ای دریافت شده، بعنوان اطلاعات اولیه مدلسازی استفاده می شود و با انجام پردازش و محاسبات ژئوتکنیک روی اطلاعات جمع آوری شده و تلفیق آن با اطلاعات استحکام بنای ساختمانهای شهری که از پایگاه اطلاعات شهرسازی شهرداری استخراج می شود، تحلیلی از رخدادهای ناشی از زمین لرزه و شدت خسارت سازه های شهری بدست می آید. این تحلیل و محاسبات اگر شرایط بحران در شهر را نتیجه دهد، بصورت اتوماتیک فرامین از پیش تعیین شده ای که در پایگاه اطلاعات سامانه برای کلیه مراکز پاسخگو و متعهد برنامه ریزی شده است، توسط سامانه صادر می شود. همزمان نقشه-های هم شتاب زلزله، در محدوده جغرافیایی تحت کنترل سامانه برروی سیستم اطلاعات مکانی شهر مشهد بارگذاری شده و سوابق برای تحقیقات علمی بعدی و تحلیل واقعه ای دیگر حفظ می گردد. به همین دلیل اطلاعات دقیق شهرداری ها در این خصوص بسیار مهم و تعیین کننده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، شهر مشهد ، رویداد زمین لرزه ، سامانه مدیریت بحران زلزله ، اطلاعات مکانی